[enderhafızım]

Kahhar // Senai Demirci

Sen öyle Kahharsın ki,
Celalinin gölgesinde her zerre titremektedir.

Sen öyle Kahharsın ki,
Zalimlerin kalp damarlarını koparıp
Kendi yaktıkları ateşte kavrulmalarını takdir eylersin.

Öyle Kahharsın ki, kahrının şiddeti herkesi sarıp
“Bugün mülk kimindir?” dediğinde,
Ne yukarılardan ne aşağılardan
Kimsenin karşılık vermeye takati olmaz.

Ve o sonsuz suskunluğun ortasında,
o dipsiz sessizliğin koynunda,
Sen kahrının celali ile “Allah ’ındır mülk;
ki O Bir ve Kahhar “ diye cevap verdiğinde
kimsenin itiraza mecali kalmaz .

Sen öyle Kahharsın ki, cehennemin
tabakaları gazabının ateşinden
sadece bir kıvılcımdır.

Kahrın pek şiddetlidir Senin.
Kahrından uzak eyle beni.

Sen öyle Kahharsın ki, kahrında adalet var,
kahrına sınır yok.

Kahrına muhatap etme; lütfuna muhatap eyle beni.

Düşmanım çok, aczim nihayetsizdir; kahrınla helak eyle zalimleri.

Sen öyle Kahharsın ki; kahrında lütfun çok, kahrında acelen yok.

Cehennem korkusunu pişmanlık vesilem eyle.

Zulümlerin intikamını alan Sensin.

Nefsime zulmetmekten alıkoy beni.

“ Hesap Günü” günahlarımızı lütfunla kahr eyle.

Senai Demirci