[iklimya]

Derviş Kaşıkları

Bir gün sormuşlar ermişlerden birine:

"Sevginin sadece sözünü edenlerle,
onu yaşayanlar arasında ne fark vardır?"

"Bakın göstereyim" demiş ermiş.

Önce sevgiyi dilden gönüle indirememiş
olanları çağırarak onlara bir sofra hazırlamış. Hepsi
oturmuşlar yerlerine.
Derken tabaklar içinde sıcak çorbalar gelmiş ve
arkasından da,
derviş kaşıkları denilen bir metre boyunda kaşıklar.
Ermiş "Bu kaşıkların ucundan tutup şöyle yiyeceksiniz"
diye bir de şart koymuş.

"Peki" demişler ve içmeye teşebbüs etmisler. Fakat o da
ne? Kaşıklar uzun geldiğinden bir türlü döküp
saçmadan götüremiyorlar ağızlarına.
En sonunda bakmışlar beceremiyorlar,
öylece aç kalkmışlar sofradan.

Bunun üzerine "Şimdi..." demiş ermiş. "Sevgiyi
gerçekten bilenleri çağıralım yemeğe.
" Yüzleri aydınlık, gözleri sevgi ile
gülümseyen ışıklı insanlar
gelmiş oturmuş sofraya bu defa.
"Buyrun" deyince her biri uzun boylu
kaşığını çorbaya daldırıp, sonra karşısındaki
kardeşine uzatarak içmisler çorbalarını.
Böylece her biri diğerini doyurmuş ve
şükrederek kalkmışlar sofradan.

"Işte" demiş ermiş: "Kim ki hayat sofrasında
yalnız kendini görür ve
doymayı düşünürse o aç kalacaktır.
Ve kim kardeşini düşünür de
doyurursa o da kardeşi tarafından doyurulacaktır.

Şüphesiz şunu da
unutmayın; hayat pazarında alan değil veren
kazançlıdır herzaman..!