Ey bahcevan iyi bak....
Çevrendeki gonca gülleri sulayan, kollayan, yetiştiren bağrı yanık bir bahçıvan ol!
Onlarla bilginin dilinden çok, ilginin diliyle konuş, buluş.
Çünkü bu dil öyle bir dil ki, ondan kör olan, lal olan, sağır olan bile anlar.
Onlara anne şefkatiyle kollarını ger, sev, say, yalnız bırakma!
Gülleri dikenleriyle beraber kabul etmeli.
Bir-iki diken yüzünden bu Muhammedi güller soldurulmamalı.
Bu güller bakım ister,
Bu güller an be an sulanmak ister,
Bu güller, dostluğun, ümidin sevginin gülleridir.
Her ne pahasına olursa olsun terk edilmemeyi, vefayı ister.
Her şeyden önemlisi:
Dikenine katlanmayı, uğruna ölmeyi ister.
Hem de delicesine.