[Muhteşem]

hıçkırark ağlıyordu

ebû Bekr-i Verrak hazretleri,
Hak dostu Bir “Velî” idi
Öldükten sonra, bir sevdiği,
rüyâda gördü Onu.

Baktı ki, durmadan ağlıyor.
Hem de hıçkırarak.

Yanına edeble yaklaşıp;
- Efendim, siz ağlıyor musunuz?
diye sordu.

Mübarek cevâben;
- Evet kardeşim! Öldüğüm günden beri,
böyle hep ağlıyorum,
buyurdu.

Adam merak etti:
- Neden ağlıyorsunuz efendim?

“Büyük Velî”
derin ve içli bir “Âaah!”
çektikten sonra;

- Burası, müslüman kabristanı kardeşim.
Ama “Îmanla gelebilen”
mâlesef “pek az”
buyurdu.

Adamcağız şaşırdı:
- Nasıl az efendim?

Buyurdu ki:
- “On kişi”den, ancak “bir kişi”
"Îmanla gelebiliyor"
Nasıl ağlamayayım?

Ve ekledi:
- İmanla ölebilmek için,
"Doğru imana sahip olmak" ve
“İbadetleri doğru yapmak”
şarttır.