[Huzurİslam]

Sen için

Ben; bendeki "sen" için tüm benlerimi ateşe verdim

Aykarası gecede önünde oturup tüm çığlıklarıma rağmen seyreyledim

Umut ; umutlanmıştı ama azdı ,anlıktı

Anlığı dahi koca bir istikbale azıktı

Fakat bu safiyane sevdaya yazıktı

Çünkü şimdiye dek, tek dostu yanlızlıktı

Yüreğimdeki özgürlüğümü ,bu ilk firari kaçışımın gözü önünde dahi hapseyledim

Ahvalimi kimseye hiçbir zaman faş eylemedim

Çünkü dermanın derdimde olduğunu zanneyledim

Ama ,bilemedim ,ahh bilemedim

Keşke vaktinde bileydim

Dermanın bu kadar dermansız olduğunu

Yazık ettim ,fikredemedim

Oysa bilmediğin bir şey vardı

Sevgimi "Vahdet" çemberinden geçirdim

Ben ; bendeki "sen" için tüm benlerimi ateşe verdim

Nefsimi ve ruhumu kızgın tavlarda dövdüm

Hamlıktan haslığa geçmeye azmeyledim

Ben ; "sen" için ben olmaktan geçtim

Ben ; bendeki "sen"i seçtim

Yüreğimde bir dünya kurdum ve karanlıkları alıkoydum

Ve şimdi

Simsiyah bir kefene sardım sevdamı

Taa ki hakikati görene ve vuslata erene kadar