[rizwanbara]

çok güzelmiş :


Bu hikayeye benzer bir kıssa var diyarbakırlı bir kadının oğluna nasihati ismi Oğlum Ehsan birde diyarbakır şivesiyle yazılmış çok güzel bir kıssa bu kıssanın birde videosu vardı ama Bulamadım sesli dinlemek daha bi güzel oluyor ama biz yazıyla idare edelim

Oğlum Ehsan

Anan sena heyran, nasılsan, ne haldesan

Biz aramasak sen bizi ne arisan, ne sorisan

Sen hayırsız bir evlatmışsan

Fekat anana bir mektup yazmıysan,

Sen heç Allah’tan korkmiysan, Bizi merakta bırakiysan

Dün dayin oğli geldi Angara’dan

Sağlık haberini ondan almişam

Seni belediye otobüsünde bir kızlan görmüş

Sözlüm diye bahsetmişsan

Parmağına da yüzük tağmışsan

Hüseyn’e dedim ki, helem biraz anlat şu kızi

Dedi ki; ne anlatayım diyaza ay parçası, be mırad gülende güller açiy

Ağliyanda yüzüne mercan saçiy

Bele güzel ne görünmiş, ne duyulmiş

Ehsan sen nasıl evlatsan

Büyüklerinde danışmadan evlenmeye kalkmışsan

Kardeşinden de mi ibret almiysan

Getti, bir tango kız getirdi

Ne gendi rahat etti, ne bize rehat ettirdi

Kız da kız olsaydı, yüregim yanmazdı

Eyle zayif eyle zayif ki eyni çırtık

Eso’ya benziyi Çöğ gibi bacagi,

Emin ağa gibi de ayagi vardi

Çamaşır tokacı gibi de elleri vardi

Ne konuşmamizi beğeniydi, ne yemeğimizi yeyiydi

Zikkimin kökünü yiyeydi

Pırçıkli meftuneyi ağzına koymiydi

Kibe kudure kaşıgını ağzına koymiydi

Mengegoş kebabından miğdesi bulaniydi

Herşeye yeni, yeni adlar takaydi

Ben diyidim babakunuç, o diyidi patlıcan ezmesi

Ben diyidim lebeni, o diyidi yoğurt çorbası

Ben diyidim klori aşi, o diyidi ekşili köfte

Yok carut değil, faraş imiş, küçe değil, sokak imiş

Havuca, pırçıklı demek ayıp imiş

Ben bele konuşurum deye benden utanırmiş

Niye gendi yaptiğindan utanmiyi

Gün öğle oliydi, yatağdan kalkiydi

Ne havşi süpüriydi, ne ayak yoluna su dökiydi

Benim elimden çaput, onun elinden roman düşmiydi

Gezmeye gidince en öne de o düşiydi

Bigün baban dükkandan erken geldi

Hanimin gızı yerinden teprenmedi

Babanın çok ağırina gitti

Bıraksam alimallah saçini, pırçıkini yolacakti

Oğlum Ehsan, Ben ne şanssız bir kariymişam

Kaynanaların zalim zamanında gelin olmuşam

Gelinlerin zalim zamanında kaynana olmuşam

Kime ne ettim ki bunu bulmişam

Oğlum sen, sen olasan Akli başinda bir kız alasan

İster Diyarbakırlı, ister yedi kat yabancı olsun

Yeter ki helal süt emmiş olsun

İstiyem ki sonra pişman olmayasan

Kari kısmı ayakkabı değil, sıktı mı çıkarasan

Namusum diyeceğsen, ömrü billağ çekeceğsen

Oğlum Ehsan

Biliyem eyisin hoşsun ama çabuk kıziysan

Kızınca da ayran gibi kabariysan

Oğlum asabi erkeğin kahrı çok olur

Kahır çeken kari zor bulunur

Onun içindir ki oğlum Ehsan

Yüce Allah kadınların sabrını hamurdan yoğurmuştur

Analar hanımdır, sultandır, hatundur

Anaların mekanı cenneti aladır

Analar ışıktır, analar nurdur

Kadın, yüce Allah’ın erkeğe bir lütfudur...