[enderhafızım]

Anne Gibi - Mim Mesle Madar - M For Mother




Tanıma gerek yok filmin adı kocaman bir özetken. Bedenine düştü mü o minik varlık, kendini unutmak gibi. Uzakta olsa hep aç kaldığını, uykusuz kaldığını sanmak gibi. Ömrü boyunca gözünden sakınmak gibi... Anne Gibi.

Gösteriminden birkaç ay sonra ölen yönetmen Rasool Mollagholi Poor'dan, içinizi sevgiyle acıtacak, bencilliğe, adaletsizliğe, merhametsizliğe lanet ettirecek bir film var huzurlarınızda. Ölümün, ölmeyi istemenin, belki de bir cinayetin karşısında tüm engellere rağmen yaşamanın savaşını izleyeceksiniz bu filmde.

Keman virtüözü Sepideh ve diplomat eşi Süheyl'in mutlu ve aşk dolu bir evliliği vardır. İkisini de heyecanlandıran, umutla bekledikleri çocuklarına hamiledir Sepideh. Cinsiyetini öğrenmek için gittikleri doktor kontrolünde, Sepideh'in İran-Irak savaşında maruz kaldığı kimyasal gaz sebebi ile çocuklarının sakat doğma riskini öğrenen çift yıkıma uğrar. Kariyerinden vazgeçmek istemeyen, sorumluluktan kaçan Süheyl çocuktan kurtulmak ister ancak bunu başaramaz ve Said'in doğumuyla birlikte karısını terk eder. En büyük destekçisi (diğer taraftan yaşanılan bu dramın sebeplerinden de biri) eşinin kız kardeşi Ferzane ile birlikte artık Sepideh'in yapması gereken tek şey oğlunun sağlığı ve iyi bir geleceğe sahip olması için savaşmaktır.

Soğukkanlı baba, telaşlı ve çaresiz anne kürtaj için sıra bekler. Merak eder Sepideh, aslında vazgeçmek istemediği çocuğundan vazgeçerken onun acı çekip çekmeyeceğini öğrenmek ister. "Kalp atışlarını hissediyorum, bir balık gibi karnımda hareket ediyor" dediğinde hissiz doktor tarafından alaya alınır. Evlilik dışı çocuğa sahip olduğunu düşündüğü çifti tartışarak muayenehaneden kovar doktor.


Pes etmez Süheyl, kendi yöntemi ile düşürecektir bebeği. Karısının bile hayatını tehlikeye sokacak kadar gözü kararmıştır. Eliyle yapar, karanlık sokaklardan aldığı iğneleri. Çığlık çığlığa yalvarır, yıkar döker Sepideh "oğlum vazgeç bu hayattan" diye.


Said de inatçıdır. Direnir bu hayatta var olmak için. Doğduğunda artık yanında sadece annesi vardır. Sakat bacağı, omzundaki oksijen yükü ile çocuk olmaya çalışır. Engelliler okulunun korosunun minik virtüözüdür artık.




Onu hiç merak etmeyen babasına özlemi vardır. Anneannesinin anlattığı, çocukların yanında olan iki meleğe olan inancı ile hareket eder hep. Bir gün aniden çıkagelen babası ile darbe alır yüreği ve karışan aklına ölüm bile gelir. Canına kıymak için kullandığı iğneler can katmaktır oğluna ama sahip olmak hiç kolay değildir. Bu çatışma içerisinde Sepideh'in hastalığı nükseder, kendinden önce oğlunu düşünür ve yenik düşer.




Filmin içerisinde can yakıcı başka bir hikaye daha izleyeceksiniz. Yine terk eden bir eş, bir baba. Her ne kadar babalara yüklenilmiş gibi görünse de duygu yoğunluğunun farklılığını, Anne Gibi hissedemeyeceklerini göstermiş. Kabus sahneleri, Said'in yaşam tehlikeleri, Saddam'ın devrilişi ile bir nebze de olsa adaletin yerini bulduğunun vurgulanması gibi daha bir çok detay ve kareye sahip olan filmin hiçbir dakikasında sıkılmayacağınızdan eminim. Ve bir kez daha Golshifteh Farahani'ye (Sepideh) hayran olacaksınız.