Bir Derdim Var...
Bir derdim var sevgili dostlar, sadece bir soru mudur yoksa büyük bir sorun mudur bilemiyorum ama bir konu var ki benim yüreğimi çok yakıyor. Kime cennetten, cehennemden konu açsam diyorlar ki;
“Nasıl olsa herkes cehenneme gitmeyecek mi? Herkesin günahı yok mu? Günahını çekip cennete öyle girmeyecek mi?”
Yüreğimin kanayan yarası… Kimler, niye böyle anlatır dini bilmiyorum ama, söylenen sözler “bana burada büyük bir yanlışlık var, Din bu olmamalı, Din böyle anlatılmamalı” diyor.
Söylenen söze bakar mısınız dostlar, nasıl da kabullenilmiş günahkârlık? Adam kendisini cehenneme hazırlıyor resmen, daha şimdiden kabullenmiş cehennemi… Sizce böyle birisi günahına tövbe edebilir mi? Günahından dönebilir mi? Umudunu yitirmiş en başta...
Cennete gideceğine inanıyor fakat, cehennemden geçmeye mecbur olduğunu düşünüyor. “Herkes girecek nasıl olsa!” deyip herkes gibi olmaya mahkûm ediyor kendisini ve dolayısıyla hiç farkında bile olmadan “iman özgüvenini” kaybediyor. İstese değiştirebilir kendisini, tövbe etse bağışlanabilir oysa… Ama ne yazık ki, günahı karşısında pasif ve umutsuz bir hâle bürünüyor ve zamanla da günahının kölesi haline geliyor.
Ama yine de inanıyor cennete gideceğine, hem de sanki yeri garantiymişçesine…
“Nasıl olsa günahların bedelini ödeyince gireceğiz cennete…”
Gerçekten de öyle mi acaba?
Bedelini ödeyebilecek miyiz “nasıl olsa…” dediğimiz günahlarımızın? Bir şehadet iddiasıyla cenneti garantileyebileceğimizi mi düşünüyoruz yoksa! Hem de hiç ispat edemediğimiz, her gün şeytanın bin bir çeşit çelmesine takılıp düştüğümüz iddialarımızla mı? Bu iddia/bu şehadet mi şimdi bizim cennet tapumuz gerçekten? Buna sen inanıyor musun dostum? Her gün “yok ilah, Allah’tan başka.” deyip daha çok geçmeden ilk vakitte Allah’ın huzurunda değilsen, sen “Allah’tan başka, tapılmaya değer başka ilah yoktur…” dediğine kendin nasıl inanıyorsun ki dostum? Hani yoksun ki huzurunda…
Rabbinin davetini duymuyor musun yoksa? Peki sen kimin huzurundasın dostum?
Hani, Uyuyor, unutuyorsun ve unutuluyorsun…
Hani yoksun? Rabbinin huzuruna kabul edilenlerden değilsin, üzüntüm o ki olmaya da pek niyetli değilsin!
“Nasıl olsa…”lar bitiriyor seni be kardeşim, canım dostum farkında değil misin? Sen Allah’ın şaheserisin!
“İnsan Allah’ın şaheseridir;
Allah şaheserini yaratıp onu bir kenara atmış olamaz!”
Rabbin sana sesleniyor ve bak sana ne diyor:
(Nisa, 27) Allah, sizin tövbenizi kabul etmek istiyor. Şehvetlerine uyanlar ise sizin büyük bir sapıklığa düşmenizi istiyorlar.
Rabbin seni temizlemek istiyor, yeter ki sen yanlış yaptığının bilincinde ol ve tövbe et. O yolda devam edersen daha büyük bir sapıklığa düşeceksin be dostum! Rabbin sana el uzatıyor ve seni tövbeye/temizlenmeye çağırıyor…
Bir günaha düştün diye Rabbin seni günahkârlarla birlikte görmüyor, senin o günahtan dönmeni bekliyor ve mü’minlerden olmanı istiyor.
(Nisa, 146) Ancak tövbe edenler, durumlarını düzeltenler, Allah'ın kitabına sarılanlar ve dinlerini Allah'a has kılanlar müstesnadır. Bunlar mü'minlerle beraberdirler. Allah mü'minlere büyük bir mükafat verecektir.
Sana sesleniyor Rabbin! Gönlünün o hakikatlere kilitlediğin kapılarını, artık sonuna kadar aç dostum:
(Taha, 82) "Şüphe yok ki ben, tövbe edip inanan ve salih ameller işleyen, sonra da doğru yol üzere devam eden kimse için son derece affediciyim." diyor bak Senin Rabbin ve tüm Alemlerin Rabbi!
Temizlenmen için ve dosdoğru yolda yürümen için sana gönderdiği hayat kılavuzunda, daha nice ayetlerini sunan Rabbin, bak seni bekliyor dostum!
(Maide, 74) Hâlâ mı Allah'a tövbe etmezler ve ondan bağışlanma istemezler? (oysa) Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.
Yusuf ALTUNOK