NAMAZDA İKEN RABBİMİZ SORUYOR:
KULUM BEN SENİNLEYİM, YA SEN KİMİNLESİN?
Güzelce abdest alıyorum, Rabbimin huzuruna tertemiz çıkayım diye…
Kafamda bin bir düşünce.
Sonra namaza duruyorum… Huzurda, saygı ve edep ile…
Allahuekber diyorum, Allahım sen çok büyüksün, bildiğim, tanıdığım bütün büyüklüklere benzemeden… Büyüklüğün sahibisin.
Ellerim havada, tıpkı silah doğrultulmuş birinin teslim olurken ellerini kaldırması gibi…
Atıyorum dünyayı arkama...
Teslim oluyorum Allaha, ellerimle dünyayı arkama atarak…
Kafamdaki bin bir düşünce ile…
Rabbimle konuşuyorum, O da benimle…
Ben Rabbimle Arapça konuşurken, ne dediğimi bilmeden, ama iyi bir şeyler olduğuna eminken,
düşünceler beni dünyaya bağlamışken…
Rabbim soruyor: Kulum ben seninleyim, ya sen kiminlesin?
Anlamadığım bir dilde ağzım bir şeyler mırıldanırken,
kafam dünya meşgalesiyle uğraşırken..
Rükuya gidiyorum, tazim ile…
Rabbim seni tüm eksik sıfatlardan tenzih ederim derken,
kafam sözlerime iştirak edemiyor… Rabbim yine soruyor: Kulum ben seninleyim, ya sen kiminlesin?
Doğruluyorum…
Allah bütün hamdleri işitir deyip hamd ediyorum.
Ama başka yerlerde gezerken. Rabbim yine soruyor: Kulum ben seninleyim, ya sen kiminlesin?
Kulun Allaha en yakın olduğu an secdeymiş.
İşte secdedeyim.
Rabbime yakınım ya.
İnsanlar beni görsün O'na yakınım. Rabbim bana yine soruyor: Kulum ben seninleyim, ya sen kiminlesin?
Diyorum...
İnsanlar bana bakıyor. Şu namazı daha düzgün kılayım.
Bir yanlışımı bulmasınlar. Bak bu da Müslüman desinler. Desinler. Desinler. Rabbim tekrar soruyor: Kulum ben seninleyim, ya sen kiminlesin?
Oturdum ettahiyatüyü okuyorum. Besmele çekmeden.
Çünkü ayet değil dua değil…
Ettahiyyatü miraçta, peygamberimiz ile Rabbimiz arasında geçen bir konuşma.
Oturmuşum ağzım Rabbimle konuşuyor Arapça, dedim ya ben bilmesem de Rabbim biliyor ya…
Tabi ben bu arada diyorum ki,
namaz bitmek üzere ha gayret, bitsin de gideyim işime bir an önce biraz sabret… Rabbim yine soruyor: Kulum ben seninleyim, ya sen kiminlesin?
Selam veriyorum sağıma…
Bütün peygamberler orada.
Duyamıyorum onların
''bu nasıl namaz Alim?'' dediklerini…
Rabbim yine soruyor: Kulum ben seninleyim, ya sen kiminlesin?
Selam veriyorum soluma…
Bütün melekler ve yaratılanlar orada…
Diyorlar,
''bu nasıl namaz ya Ali can?'' Rabbim tekrar soruyor: Kulum ben seninleyim, ya sen kiminlesin?
İşte kıldım namazımı.
Yaptım ibadetimi ,
kazandım cenneti… !
Acaba gerçekten öyle mi?
Sevinçle çıkıyorum camiden.
Unutuyorum bir dahaki namaza kadar her şeyi. Dünya hariç. Rabbim hep yanımda soruyor: Kulum ben seninleyim, ya sen kiminlesin?
E güzel kardeşlerim… Söyler misiniz bana, ben namaz kılıyor muyum?
Nasıl derim ben namaz kılıyorum diye?
Namaz bu mudur?
Ali Parlak
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]