[İslaminesil]

Kırık Yürekle Şehadete Vuruldum...

Dinle beni ey gül...
İçine atıyorsun değil mi sevdanın ateşini...
Onun için sararıp soluyorsun değil mi...

Sen de mi ağlıyor ve sızlıyorsun benim gibi...
Sevdiğin sana da mı görünmüyor ve ulaşamıyor musun ona...

Sen de mi ey gül!...
O güzel kokunu fark etmiyor mu?
Dönüp bir kez bakmıyor mu senin gibi güzele...
Her şey onun için, anlamıyor mu seni...
Acılar içinde beklediğini göremiyor mu sanki...

Dinle beni ey gül...
İçine atıyorsun değil mi sevdanın ateşini...
Onun için sararıp soluyorsun değil mi...

Yollarını mı bekliyorsun her gün?
Belki gelir diye, her sabah açıyorsun o güzel yüreğini...

Unutma, sevilen seven kadar acı çekmiyor ey gül!..
Benim derdimi sen de anlamıyorsun işte...
Çünkü sen benim gibi değilsin.
Sen suya sevdalısın, bense Şehadete.. .
Sen güzel kokunla çekebilirsin kendine belki onu...
Bense ne güzel kokarak, ne de yanarak çekebilirim kendimi vurgun olduğum şehadete... Sözlerimden bir beşere sevdalandığımı zannettin değil mi ey gül...
Ama unutmuşsun, ben sadece Şehadete sevdalanmışım...
Yüreğim yangın yeri ve kopuyor kalbimde fırtınalar...

Ey gül senle ben farklıymışız değil mi?
Sen sevdiğine kanabilirsin bir gün belki...
Ama ben kanar mıyım şehadetime...



Şimdi hicran ateşiyle, Rabbime kavuşmayı hayal ederken içim yanıyor...
Haykırıyorum nerde kaldın ey hasretiyle yandığım Şehadetim...

Elif Tetik /Ufkumuz