[İslaminesil]

Sıradan bir gündü:Öylesine....
Ona ulaşanların, onun varlığını hissedenlerinMuhabbetinden yangınlara düştükleri zamandan bir parçaydı yine vakit.Bir sevdalı misali, aşıkın maşuka vereceği en güzel hediye tadındaçağırdı onu:"Gel Ebu Zer."
Yürek yanmazcı bu söze,can çıkmazcı göğüs kafesinden,ölmezci, Gelmez mi Ebu Zer, Resul aşkına.Elini tuttu sonra ResulSevdasını tuttu, umudu tuttu,yüreğini tuttu sanki Ebu Zer'insığınacak dal arayan,bir serçe tadında Saldı kendini Resulün aşkına İki sevdalı edasıyla Eli Resulün elinde, yürüdüler biraz Güneşin gidişine Güneşin bitişine Güneşin batışına doğru SeyrettilerMuhabbet dolu... Ebu Zer olmanın heveslisi edercesine, kıskandırırcasına asırlar sonrası gelen yarenleri Sonra Sordu Efendimiz,
Sordu yar, sordu sorabileceklerin en soylusu:GÜNEŞ NEREYE GİTTİ EBU ZER…?Ebu Zer yanmazcı Ebu Zer boynu bükük, Ebu Zer yaralı Ebu Zer adabıyla yaranAllah Resulü daha iyi biliriBize taşıyan bir kelamla dedi,sevdicegine… Ve hergünHepimizin sıradan bir olaymışçasına yaşadığımız Derslerin en güzelini verdi ya resul Ebu Zer,güneş rabbine secde etmeye gitti ,buyurdular Eyy, ne demeliAnam ,babam sana feda olsunYa ResulALLAH