ey dost
sana demiştim.anlık nefesim kalmiş..!
ve şimdi kesiliyor o nefes.
yusuf gibi kuyulardayim ama kuyu kap karanlık ışık yok çıkış yok...!
belki kerbelada hüseyin olmadım ehli beytin günlüne taht kurayım.
Ey Işık'larını Suretime kapatan dost,,
Âsiliğin beni benden etmişken,
Şimdi Ben hangi kuytu Köşelerinden Sesleneyim Sana,.,
SEN,, Böyle Benim âvere dilimde yâd iken,,,
ey dost
Hüznü Vardı Kalbi Olanın...
İçinizde zamana bağlı olmadan varolan öz, yaşamın zamandan
zaten farkındadır....ve bilir ki,,,
dün bugünün anısı,,,
yarın ise bugünün rüyasıdır......