[YaŞuHa]

Aile Edep demekti

Aile Edep demekti





Anne baba ve çocuklardan oluşan toplumun en küçük birimiailenin sözlükteki anlamı.
Karın tokluğu ve başını sokacağın ev
ailenin anlamı.Ben aileyi ne sözlüklerden ne de babamdan öğrendim.
Ben aileyi ailesizlikten öğrendim.
Aile;sevgininsaygınınmerhametin öğrenildiği yer demekti.
Ben sevgiyi sevgisizlikten öğrendimsevinci kederden...
Anladım kidünyanın en tok insanı babasının tüm kardeşlerine böldüğü ekmekten yiyen insanmış.
Çünkü karınyürek dolmadan doymaz veeee sevgiden yoksun insanlar hiç tok uyumazmış.
Anladım ki aynı karnı paylaşınca kardeş olmuyor insanlar.Ancak aynı duyguyu paylaşanlara kardeş deniyor.
Kollarıyla olmasa da sözleriyle saranlar biliyor sevgiyi.
Ancak yüreği büyük insanların ailesi var.
Her kadının bebeği olabilir her kadın bakabilir bir çocuğa yada her adam karnını doyurabilir bir insanın
ama herkes anne olamaz her erkek baba olamaz çocuğu olsada..
Her ev bir aileyi temsil etmez aslında.''Ev'' bazen o kadar üşütür ki insanı....
Bazen sokaklarda değil de sıcak bir evde ölür insan;
soğuktan.Battaniyeler merhametli bir el örterse ısıtır ancakyemekler sevgiyle yapılmışsa doyurur.
Bir ekmeğin kıymetini yalnızca onu bulamayanlar bilmezbölüşeceği kimsesi olmayanlar da bilir.
Aile;hem büyük savaşlar verdiğin hem de dönüp yaralarını sardığın insanlardı.
Paylaşmaktı.bir bayramı bir çok insanla kucaklamaktı yada bir cenazeyi hep birlikte omuzlamak.
Baş koymaktı bir davaya.Yürek birliğiydi.
Çünkü iki el yetmiyordu hayata dört elle sarılmak için.Aile;
bereket demekti ama bilenler yaşayanlar için.Mahallede her büyüğü amca her kadını anne yarısı saymaktı
bir tabak yemeğibir kase çorbayı taşımaktı bir uçtan diğer uca.
Çayla birlikte sohbetide ikram etmekti misafire.Zor günlerde binleri sığdırmaktı tek söze acıyı bölüşmekti.
sevinci kardeşce yaşamaktı tüm küçüklerle.Bir çocuk düşüncediğerlerinin dizlerinin sızlamasıydı aile.
Bir savaşta omuz omuza cepheye koşanbirlikte aç kalıp birlikte doyanbir camide saf tutan toplumlardı.
Biri açken tok uyumamaktı aile.
Edepti.
Dualarda bile ''Ben''demeyip tüm insanları katmaktı aminlere.
Öğrendim ki yüregi büyük insanların işiydi Aile.
Bir yanın eksikse bir yanın yetimse bir yanın öksüzse herşeye eksik kalıyordu insan.
Anladım ki en büyük hazine eksik kalmamaktı hiç bir şeye.
işte bu yüzden şakayıktı aile.bu yüzden büyük hazine.
Aile; babasızlıkla büyüyen çocuk demekti ben babamın kokusunu annenemin kokusunu hiç koklamadım ki.
Aile;sıcak yemek taze ekmek yemek demekti ben hiç tok uyumadım ki
Aile;uzun saçlı beyaz tenli kız çocugu demekti benim saçlarım hiç taranmadı ki
çünkü....çünkü... ben... acıyı ...acıdan ögrendim...
ben Peygamber ümmetiyim...yetimler babasının torunuyum...Çünkü ben...
ben..
ben..uzgn

Melda Elsem