Gelin başarının sırrını çözelim
yükseklerde süzülen kartalın dikkatini aşagıda bir şeyler çeker.gördügü bir kafestir.kafesin içerisinde bir hayt vardır.katal kafesin yanına usulca konar ve hayatı bir süre izler.hayat ileri dogru hareket eder ,parmaklılıklara carpar.sağa gider,sola gider parmaklılıklara çarpar.
kartal hayata sorar ;orada ne yapıyorsun?ben mi? diye karşılık verir hayat.ne yapablirim ki?diye yakını.dört bir tarafım cevrili ,hapsolmuş durumdayım.dışarıya çakmayı denedim ,ama olmuyor işte.peki gercekten dışarıya cıkmak istiyormusun?diye sorar kartal.evet der hayat,kartal güçlü penceler ile hayatın dışarıya cıkabilecegi darbir yer acar.artık özgürsün hadi dışarı gel der.hayat tedirgin bir şekilde içeride kalmaya devam eder.gelmek istemiyorum.der.neden,hep özgür olmak istemiyordun?evet ama....ama ne burada ne kadar özgür olsamasamda,mutsuzda olsam,yinede güvendeyim.dışarıda bilinmeyen bir dünya var.dışarıda beni neyin bekledigini bilmiyorum.burada kısıtlanmişda olsam mutlu bir mutsuz lugum var,burada herşeye alıştım.
ben san dışarıda yardım ederim.hayat ürkek adımlarla kafesin acılan kısmına gelir.aralıgı tam geçmek üzereyken birden kafesin en uzak köşesine geri kaçar.kartal içeri girip hayatı dışarı çıkarır ve penceleriyle kavrayıp yükselmeye başlar .hayatöylesine korkar ki ,kalbi neredeyse dışarı fırlamak üzeredir.kartala sıkı sıkıya tutunmanın ve güven menin dışında yabilecegi başka bir şeyi kalmamıştır.
yükselir yükselir. dagların zirvelerini aştıktan sonra kartal hayata ,hadi atla tek başına ucacaksın der. hayat artık bu korkuya daha fazla dayanamayacagını hisseder ne uçması ben hayatım boyunca kafesin içerisinde yaşadım, dışarı bile cıkmadım.diye kekeler.