[GÖKCEN_AZRA]

Gönülden Kopan Dua

“Dua edenin

Allah’ın ‘efendim’ demesinin ta kendisidir…


Birisi her gece kalkıp Allah’ı anıyor O’na dua

ediyordu…

Şeytan ona dedi:

Ey Allah’ı çok anan kişi!

Bütün gece Allah deyip çağırmana karşılık seni

buyur eden var mı?

Sana bir tek cevap bile gelmiyor daha ne zamana

kadar dua edeceksin?

Adamın gönlü kırıldı başını yere koydu ve uyudu.

Rüyasında ona şöyle dendi:

Kendine gel uyan!

Niye duayı zikri bıraktın? Neden usandın?

Adam: Buyur diye bir cevap gelmiyor ki kapıdan

kovulmaktan korkuyorum dedi.

Bunun üzerine dendi ki ona:

Senin Allah demen O’nun buyur demesi

sayesindedir…

Senin yalvarışın Allah’ın senin ruhuna haber

uçurmasındandır…

Senin çabaların Allah’ın seni kendine

yaklaştırması ayaklarındaki bağları çözmesindendir…

Senin korkun ümidin Allah’ın lütfunun

kemendidir…

Senin her Yarabbi demenin altında Allah’ın buyur

demesi vardır…

Gafilin bu duadan uzaktır…

Çünkü Yarabbi demeye izin yok ona…

Ağzında da kilit var dilinde de…

Zarara uğradığı zaman sızlanmasın diye Allah

ona dert keder vermedi…

Bununla anla ki O’nu çağırmanı

sağlayan dert

Dünya saltanatından daha iyidir…


Dertsiz dua soğuktur.

Dertliyken yapılan dua gönülden kopar…”