Bir gün bir çocuğa sormuştum, deniz neden tuzludur diye.
Babası uzun bir sefere çıkmıştı.
Çocuk hemencecik karşılık verdi:
Deniz tuzludur, çünkü denizciler durmadan ağlarlar!
Neden denizciler böyle çok ağlar ki!
Çünkü, dedi, yolculukları bitmez… Onun için de mendillerini hep direklere asıp kuruturlar!
Gene sordum: Ya niçin insanlar üzgün olunca ağlar?
Çünkü, dedi, daha duru görebilelim diye gözlerin camını ara sıra yıkamak gerek!
(August Strindberg/Düş Oyunu)