[Ali Parlak]

ALLAH İLE KONUŞMAK

Bir şarkıdır Allah ile dolu dolu yaşamak
Bir güzel sözdür kırılmış bir gönlü almak
Bir tatlı gülümsemedir acıya razı olmak
Gözlerden süzülen bir damladır Allah ile konuşmak...

Hangi kanun yasaklayabilir ki seni bana,
Ebu cehilce yolundan men edip karşıma dikilenler mi,
Yoksa Hallacı Mansuru idam edenlerin fikrindekiler mi,
Dilim dilim doğrayıp, külüm göğe savursalar ne çıkar,
Hepsi şebi arus, hepsi sana vuslat değil mi...

Seni seviyorum Allahım.
Bu cümleyi beni var ettiğinden beri kaç kez söyledim bilmiyorum.
Senden geldim, yine sana döneceğim.
Senden ayrılırken ağlıyordum.
Doğumumun Senden ayrılık olduğunu nerden bilirdim.
Bu dünya senden ayrılıkmış anladım.

Ayrılmak.
Her defasında biz ayrıldık mı,
Dedikten sonra duraklıyorum.
Ayrılmak kelimesini eklememek istiyorum.
Çünkü çünkü,
Biz ayrılmadık Allahım.
Sen bana, sana şah damarından yakınım derken, bunu nasıl söylerim.

Sensiz hiç bir şey güzel olmuyor.
Seninle bakmadığım hiç bir şey güzel görünmüyor.
Seninle koklamadığım en güzel çiçekler bile güzel kokmuyor.
Kelimelerinin arasında kayboluyorum.
Neredeyim ve hangi yoldayım bilmeden yürüyorum?
Ayaklarım bir şekilde yolunu buluyor ve her defasında yine Sana geliyor.
Ama sonra bir de bakıyorum ki,
Yine başa dönmüşüm aynı yerdeyim.

Namaza durduğum zaman nasıl da yüzüm gülüyor.
Hani biri görse,
Hayrola yüzünde güller açmakta, sevgilinle mi berabersin ey aşık, der.
Der der de tam o anda aklım başıma geliyor…
Biz ayrılmadık değil mi Allahım?

Bazen olmadık şeylere sinirleniyorum.
Belki de Senden ayrı olmanın ızdırabından bilmiyorum.
Sonra… Seni hatırlıyorum tekrar.
Bak yine Senden kaçmaya çalışırken Sana geliyorum.
Ama sonra bir bakıyorum ki tekrar ayrılmışız..
Artık hiç kesişmeyecek gibi geliyor yollarımız.
Nefsim her defasında alıp başını gidiyor,
Nefsimin yularını kontrol altında tutamıyorum.

Ama Sen benden ayrılmamı istemiyorsun.
Günde 5 defa çağırıyorsun huzuruna.
Belki herkes imamın sesini duyuyor ama,
Ben Senin sesin olduğunu kimselere söyleyemiyorum.

Çağrında gel kurtuluşun burada yine unuttun diyorsun.
Seni hatırlıyorum,
Sana koşuyorum.
Hiç ayrılmamacasına.

Beş vakitmiş Seninle zaman geçirmenin farzı,
Ne 5 vakti.
Toplasan günde 1 saat yapmaz.
Yeter mi 24 saat içinde 1 saat Seninle olmak...
Tüm vakitlerim Seninle.

Aynı yolu, aynı bakkalı, aynı durağı,
Aynı nefesi paylaşmayacak mıyız Seninle?
Paylaşmayacaksam neyleyim dünyayı, neyleyim sarayı.
Seninle değilsem neyleyim hayatı.

Şimdi uyanma zamanı geldi.
Karanlığın aydınlanıp Sende fena olmanın,
Seninle hayatın tadına varmanın zamanı geldi.
Artık yerimden fırlayıp senin ellerinde can vereceğim.
Sana geliyorum Allahım, al canımı ve bir daha bırakma beni.
Ölüm mü ölmüş, Garip Ali'in mi ölmüş ne çıkar,
Seninle olduktan sonra, acıların sonu zevke çıkar.




Ali Parlak
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]