[GÖKCEN_AZRA]

bir nevi mîlad...

Bugünü, bir nevi milâd ilan ediyorum kendime!

İşe, durmuş ve bozuk olan saatlerimi tamir etmek ve ettirmekle başladım.

Odamdaki durmuş olan duvar saati,

kordonu kopan kol saatim

ve bir kaç gündür tekleyip duran ve defalarca düzeltmeme rağmen hep geride kalan laptopumun saati.

Belki de duran saatler yüzündendi hep durduğum yerde durmam,

geride kalan saatler yüzündendi belki de

aklımın gerilerde bir yerlerde takılı kalması ve kim bilir belki de hep bozuk saatler

yüzündendi asabımın bozuluyor olması.

İşte bu yüzden saatleri düzeltmekle başladım işe.

Saatler düzelirse düzelir her şey umudu içerisinde.

Düzelmeliydi de hem, Çünkü saat dediğimiz şey, mühim bir şey…

O olmazsa geç kalıyorduk bir yerlere,

o olmazsa bilmiyorduk ne kadar zamanımızın kaldığını

ve o olmazsa uyuyup kalıyorduk çoğu zaman geç vakitlere kadar,

ya da tam tersi uyumuyorduk gecenin yarılarına dek.

Saat dediğimiz şey, uyarıcı bir şey…

Beklemenin en çekilmez olduğu zamanlarda

gözün en kadim dostu ve en sıkıcı anlarda mütemadiyen ellerimin gittiği,

zihnimi ve beni oyalayan o güzel kurtarıcı.

Onunla tamamlanamasam da, o yokken bir yanımın eksik kaldığı,

Saat dediğimiz şey, elzem bir şey…

Bu yüzden saatlerden bir milâd yaptım kendime.

Olur ya, o düzelirse düzelebilirdi bir takım şeyler.

Örneğin, geride kalabilirdi tüm geç kalınmışlıklar.

Ve silinebilirdi belki, zamanlı zamansız akın eden düşünceler silsilesi zihnimden.

Zamanı tutmayan, hiçbir şeyi unutturmayan,

ama ille de ânın akıp gittiğini fısıldayan saatler,

Sizlerden yeni bir başlangıç yaptım kendime.

Güzel şeyler de olacaktır, umudu ile…

Hüzün Düşümü