[Ali Parlak]

VAHDETİ VÜCUT
Vahdet-i Vücud’a en büyük delil, La ilahe illallah’tır. Çünkü Allah Vahit’tir, Ehad’dır. O, Vahdaniyeti ile azameti bürünmüştür. Şanı çok yücedir. Vahdet-i Vücud’a küfürdür diyenlerin yanıldığı nokta, Vahdet-i Vücud’u Panteizm ile karıştırmalarından kaynaklanır. Vahdet-i Vücud’un ne olduğundan ziyade, ne olmadığını anlamak için Panteizm’i şöyle bir inceleyelim. Çünkü Vahdet-i Vücut asla Panteizm değildir.


PANTEİZM (Kamutanrıcılık - Tümtanrıcılık)
Panteizm, Yunanca pan (tüm) ve theos (Tanrı) köklerinden türemiştir. Bu düşüncede Tanrı’nın, evrenin kendisi olduğu savunulur. Panteizm, evrende açığa çıkan güçler ve yasalar dışında Tanrı olmadığını iddia eder. Bu görüşüyle de ateizme yardımcı olur.

Panteizm’e göre Tanrı her şeydir. Bunun sonucu olarak ta her şey Tanrıdır. Tanrı'nın evrenden ayrı ve bağımsız bir varlığı yoktur. Doğayla Tanrı bir ve aynıdır. Panteizm’e göre, yaratıcı bir Tanrı var olmadığı gibi, her hangi bir yaratmadan da söz edilemez. Tanrı yaradan değil, varolandır ve evrenin tümüdür. Bunun sonucu olarak ta evrende vuku bulan her olay, her hareket aslında doğrudan Tanrı’nın hareketidir. Bu görüşün ilginç ve çarpıcı bir sonucu, insanın da Tanrı’nın bir parçası olduğudur.


Panteizm, evreni algılayış biçimi olarak Hindu ve Buda dinlerindeki hayal gücü geleneğinden farksızdır. Ayrıca sonlu olanla sonsuz ara­sındaki bağlantıyı sağlam bir temele oturta­maz. Ayrıca kötü ile iyinin far­kını en aza indirger. Bundan dolayı da, onun günahı, ahlâki sorumluluğu ve kö­tülükle mücadelenin gereğini açıklayamaz. Kısaca Panteizm, aklın yanılsamasıdır.


Panteizm eskiden beri hep, Vahdet-i Vücut ile karıştırılmıştır. Ama ikisi asla aynı değildir. Aralarında çok ince bir çizgi vardır. Aralarında çok ince bir çizgi olması, ikisinin aynı olduğu anlamına gelmez. Bir cismi aynaya yapıştırdığınız zaman, görüntüsü de aynaya yapışacaktır. Ama görüntü asla cismin kendisi olmayacaktır. Panteizm ile Vahdeti Vücut arasındaki fark da işte buradadır. Vahdeti Vücut Haktır ama Panteizm küfürdür. Çünkü fiziki evrenin, tabiatın birliği inancına varır ve tabiatın Tanrı oluşuna, tabiattan başka bir varlık, bir Tanrı, bir gerçek bulunmayışına inanır.

İşin aslı; Panteizm, Ateizmden, Tanrı tanımamaktan başka bir şey değildir.


Vahdet-i Vücut yaklaşımında Allah, yaratılmışların hiçbirine benzemez. Vahdet-i Vücut, eşyanın hakikatini Tanrı’da görür. Oysa Panteizm, fiziki evrenin kendisi Tanrı’dır der.

Görünen şu ki panteizm, muhtemelen Vahdet-i Vücut prensibinden yola çıkmıştır. Ama Allah ile âlemin karışması gibi bir çıkmazın içine düşerek yolunu şaşırmıştır. Dolayısıyla varlıklar arasındaki bütün değerler yerinden oynamıştır. Aradaki ince çizgiyi göremeyen pek çok kişinin ayağı da muhtemelen burada kaymıştır.

İnsanların akıllarının alacağı şekilde konuşmak en iyisidir. Bu konuları merak edenlerin de kamil bir Mürşide varmadan bu sularda yüzmeleri tehlikelidir.




Ali Parlak
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]