[EyMeN&TaLhA]

İç kılavuzunu sükûnet içinde kullanabilen çocuk, bir süre sonra anne babasını 'dış kılavuz' olarak kabul eder ve yaşamın kurallarını onlardan öğrenmekten büyük keyif alır. Çocuk yardım almaya yöneldiğinde, 'ezici' ve 'incitici' bir tutumla karşılaşırsa, kendisini ezen kişinin rehberliğini artık istemeyecek ve tepki gösterecektir. Çocuğa teklif edilen yardım, minnet duygusu oluşturulmadan sunulmalıdır. Minnet öyle bir duygudur ki, kim kimin minneti altında kalmışsa, ona karşı kendini ezik, mecbur ve çaresiz hisseder. Çocuğun anne babasına karşı gerçek muhabbeti ve itaati, ancak onlara güven duyabilmesiyle mümkündür. Kişiliksizleşen çocuk, sadece minnet duygusu ile değil, aynı zamanda baskı ve zorlamalarla da kendisini anne babasına itaate mecbur hisseder. Çocuk kendisini ezen ebeveynine karşı, benlik savunması içine girebilir. Yapacağı şeyler karşısında hep engellemeler, kırıcılıklar ve baskılar ile karşılaşan çocuk, yaşama sevincini kaybeder. Edilgen hale getirilmiş ve itaate mecbur bırakılmış bir çocuğun kendini mutlu hissettiği anlar, ancak anne babasının istediği gibi davrandığı anlar kadardır. Anne-babası tarafından ruhu teslim alınan bir çocuk, yaptığı her işte onların onayını almazsa, başarı elde edemeyeceğini düşünür. Bir yetişkinin çocuğun masum duygularını kendi amaçları doğrultusunda kullanmasına, çocuk suistimali denir. Anne-babanın, Allah'ın güç ve kuvvetini, çocuğu kendine itaat ettirebilmek için kullanması, çocuk suistimalidir.