Bize bir hicret lazım
Ali Nur Kutlu -Yeni Şafak
Bize bir hicret lazım
Bizim hikayemiz 1435 yıl önce başladı.
Bizim tarihimiz bir fakirin, bir yetimin, bir ümminin, yalın beden Mekke'den çıkışıyla başladı.
Ve insanlığa adaleti, merhameti, sevgiyi, dürüstlüğü, emin olmayı öğretti. Köle ruhları azat etti, gönülleri fethetti.
Aradan 1435 yıl geçti.
O güzel Peygamber'in ümmetinde ve onların topraklarında hüzünlü günler yeniden yaşanıyor. Zorbalıkla, baskıyla, darbeyle iktidarlarını sürdüren yönetimler inanmış Müslümanlara zulmediyor.
Yeniden başlamak için herşeye, yeni bir Hicret lazım.
Muhacire Ensar lazım. Mekke'ye Medine lazım, yola çıkana dost Ebubekir lazım, bize bir Hicret lazım.
Dirilmek için, kendimize gelmek için, zulum altında inleyen insanlığa yardım için bize bir Hicret gerek.
-/-
Herşey O'nun (sav) Mekke'den Medine'ye Hicret etmesiyle başladı. Tarihin akışı ve insanlığın seyri, O'nun devesinin sırtında, sarp kayaların, çöllerin ve susuz vadilerin arasında yola çıkmasıyla değişti.
Mekke onu uğurladı, Medine kucakladı. Geride işkenceyle, zulumle, zorbalıkla iktidarlarını sürdüren bir yönetimin zulüm şehri kalırken; sevginin, merhametin, kardeşliğin, dostluğun ve sükunetin şehri ve güzel insanların yurdu ona sarıldı.
Tam 1435 yıl önceydi.
Bir avuç inanmış adama yapılmayan zulum, haksızlık ve işkence kalmadı. Topraklarından sürüldüler, malları gasp edildi, yurtları işgal edildi, öldürüldüler, işkence altında inlediler. Zulüm en şiddetli yüzünü gösterdi onlara.
Bir avuç inanmış adamın lideri, bir ümmi, bir yetim, bir fakir adam çağları ve devirleri değiştirecek yolculuğuna işte o zaman çıktı.
Tam 1435 yıl oldu. İnanmış, adanmış, sevmiş, bağlanmış kararlı bir adamın devrimine şahitlik etti o topraklar.
Yeniden gelmek için gitti Mekke'den.
Yeniden doğmak için ölmeyi göze aldı.
Tüm sevdiklerini, hatıralarını, çocukluğunun şehrini yeniden kavuşmak için terk etti. Kıymetli neyi varsa, ne hazinesi varsa, ne kadar malı, mülkü varsa geride bıraktı.
Dünyaya ait ne varsa sıyırıp fırlattı Mekke'nin tozlu sokaklarına. Herşeyi feda etti. Davası için, inancı için vazgeçemeyeceği hiçbirşeyin olmadığını gösterdi.
Bir başına meydan okudu.
Bir başına isyan etti.
Bir başına başlattı devrimi.
'Bismillah' dedi. Titretti Hicaz'ın bin yıllık dağlarını.
Bir güzel dost eşlik etti. Bir güzel hikaye başladı böylece.
Bizim hikayemiz 1435 yıl önce böyle başladı.
Bizim tarihimiz o fakirin, o yetimin, o ümminin, yalın beden o şehirden çıkışıyla başladı.
Bizler o güzel insanın ümmeti, o sevgililer sevgilisi, o inanmış, adanmış MUHAMMED-ül Emin (sav) çocukları bizler, işte o kutlu yürüyüşle uyandık.
1435 yıl önce Hicret'le yeniden başladı herşeye. Herşeyden vazgeçerek başlandı herşeye.
Ve insanlığa adaleti, merhameti, sevigiyi, dürüstlüğü, emin olmayı öğretti. Köle ruhları azat etti, gönülleri fethetti.
Aradan 1435 yıl geçti.
O güzel Peygamber'in ümmetinde ve onların topraklarında hüzünlü günler yaşanıyor. Topraklarımızda zulüm var. İnsanlarımız öldürülüyor, yurtlarından sürülüyor, işkenceler altında inliyorlar.
Zorbalıkla, baskıyla, darbeyle iktidarlarını sürdüren yönetimler inanmış Müslümanlara zulmediyor. Bazılarımız sessiz, utanç içinde olanı seyrediyor.
Bize bir Hicret lazım.
Yeniden başlamak için herşeye, yeni bir Hicret lazım.
Dünyaya ait herşeyi geride bırakarak, zenginlikleri elinin terziyle iterek yeniden doğmak için, bize bir Hicret lazım.
Ümmetin derdini yüreğinde hissedip gözyaşı dökecek, zulme karşı direnecek yol arkadaşları lazım.
Bize yeni bir Hicret lazım.
1435 yıl sonra yeniden dirilmek, Efendimiz'in başlattığı devrimi devam ettirmek ve zulme dur demek için bir yürüyüş lazım.
Tüm insanlığa huzur ve sükunu tavsiye edecek, emin sıfatlı, güzel yüzlü, güzel ruhlu, güzel kalpli müminlerin doğması için bize bir Hicret lazım.
Muhacire Ensar lazım. Mekke'ye Medine lazım, yola çıkana dost Ebubekir lazım, bize bir Hicret lazım.
Dirilmek için, kendimize gelmek için, zulum altında inleyen insanlığa yardım için bize bir Hicret gerek.