[NUR]

Garip ve Yolcu Gibi Olmak

Ibn Ömer (r.a) anlatiyor: Resûlullah (s.a.v) omzumdan tuttu ve, "Sen dünyada bir garip veya bir yolu gibi ol ve kendini kabirehlinden say" buyurdu. Ibn Ömer (r.a) hazretleri söyle diyordu:
"Aksama erdin mi sabahi bekleme, sabaha erdin mi aksami bekleme. Saglikli oldugun sirada hastalik halin icin hazirlik yap. Hayatta iken de ölüm icin hazirlik yap"(Buhârî, Tirmizî).
Resûlullah Efendimiz (s.a.v) kendisini kulluga veren kimseyi,önce evi meskeni olmayan garibe (gurbette olan kimseye),sonra hareket halinde olan yolcuya benzetiyor. Imam Nevevî (rah) söyle demistir:
"Hadisin mânasi sudur: Yolcu, vatanina giden, onun pesinde olan kimsedir. Kul, dünyada efendisi tarafindan bir ihtiyaci görmek üzere yabanci bir yere gönderilmis kimse gibidir. Ona düsen, verilen hizmeti bir an önce görüp dönmektir, kendisine verilen hizmet disinda bir seye baglanip kalmaz. Öyle ise mümin vatan-i aslîsi olan âhireti düsünmeli, ibadet, kulluk hizmetiyle geldigi dünyada bu hizmetin disina cikarak dünyaya baglanip kalmamali, gönlünden, fikrinden dönecegi asil yurdunu cikarmamalidir."
Senden geriye kalan senin sayilmaz.
Sa'dî-i Sîrâzî