[KardelenGül]

İtikâf

Merhum Mahmud Esad Coşan Hocaefendi’nin 16. 01. 1998 – Sydney / Avustralya da kaleme aldığı “İtikâf” başlıklı başyasını Ramazan ayı vesilesiyle istifadenize sunuyoruz.

Allahu Teâlâ hazretleri Ramazan’ın bütün güzelliklerinden hissedâr eylesin, payınızı bol bol ihsân eylesin… Feyziniz çok olsun, Allah’ın rahmetine erin, dünyanız, âhiretiniz mâmur olsun…

Ramazan’ın onsekizinci gününe geldik. Edebiyatçıların dediği gibi, günler rüzgar gibi geçiyor. Tabii ömür de öyle olacak. Allah uzun ömür versin ama ne kadar uzun olsa; “Kıvrılır uzar fakat daire olmaz bu hat.” dediği gibi şairin, bir zaman bitecek. Onun için hazırlıklı olmak lazım!..

Sanman ki felek devr ile şâmı seher eyler,

Her vâkıanın âkıbetinden haber eyler.

“Gece ile gündüzün peşpeşe gelmesi, akşamdan sonra sabah, sabahtan sonra akşamın olması, sadece basit bir olay, bir dönüş değil; her işin sonunu anlatıyor bize…” diyor şair.

Tabii her işin sonu, hayat imtihanının da sonu gelecek. Allah hüsn-ü hâtime nasip eylesin…



Ve’l-âkıbetüli’l-müttakîn.[1]

Müttaki kul olarak yaşayıp hüsn-ü hâtimeler ile âhirete göçmeyi nasip eylesin Mevlâmız… Hayırlı, uzun ömür versin… Faydalı işler yapmak nasip etsin… Güzel eserler bırakmak nasip etsin… Dilerim hepinize Allahu Teâlâ hazretleri çok çok, uzun uzun ömürler ihsân eylesin… Salih ameller işlemeyi nasip eylesin…

Sevilen bir şeyden ayrılınca, insan üzülüyor. İnsana mahzunluk çöküyor. Ramazan’ın onsekizinci günü derken, hemen zihinde, “On beş günden fazla… Yarısından çoğu gitmiş.” diye bir hesap yapılıyor, insanın içi cızz ediyor. Böyle bir üzülme oluyor. Allahu Teâlâ hazretleri, Ramazan’dan istifade eden kullarından eylesin…

Biliyorsunuz Ramazan, bir zaman bölümü, bir ay; gündüzlü, geceli, yirmi dokuz, otuz günlük bir zaman parçası ama herkes için değil. Ramazan’dan istifade etmek isteyenler için, Ramazan’dan istifadeye çalışanlar için bu… Allah istifadeye çalışanlardan ve istifade edenlerden eylesin…

Ramazan’ın başı rahmettir; Allah’ın acımasıdır, merhametidir, kullarına affediciliğiyle, rahmetiyle tecelli etmesidir. Ortası mağfirettir. Çünkü oruç tuttu, teravih kıldı, göz yaşı döktü, Kur’ân-ı Kerîm okudu, yalvardı, yakardı… O yapılan ibadetlerin faydası, sevabı, tesiri birikti. Peygamber Efendimiz, Ramazan ayı için “Ortası mağfirettir.” diyor. İnşaallah mağfiretine hepimiz ereriz. Allahu Teâlâ hazretleri hepinizi, hepimizi mağfiretine erdirsin.

Mağfiret ne demek?

Kulların affedilmesi, bağışlanmak demek.

İnsan bağışlanmayı talep edebilir de, “Şu şöyle olsun!” dilekçe verir de, dilekçesi kabul olacak mı, olmayacak mı?.. “Affet beni Allah’ım, ben suçluydum, suç işlemiştim…” der de, bakalım affedecek mi, affetmeyecek mi?..

Peygamber Efendimiz; “Başı rahmettir, ortası mağfirettir.” diyor. Allah, başında kullara rahmet eder, merhamet eder, acır. Kul da güzel kulluğunu ortaya koya koya, Allah’ın mağfiretine mazhar olur.

Ramazan’ın sonu nedir?

Sonu, kesin sonuç cehennemden âzat olmaktır. Cehenneme düşmeyip, ceza çekmeyip, azap görmeyip, cayır cayır yanmayıp cennete girmektir. Ne güzel!.. Allahu Teâlâ hazretleri hepimizi mağfiretine erdirsin ve cehennemden lütfuyla, keremiyle âzat ettiği, bi-gayri hisâb ve ikâb ve azâb; ikaba, azaba, cezaya mâruz kalmadan doğrudan doğruya cennetine giren kullarından eylesin…

Bunu cân u gönülden temenni ediyoruz. Gözyaşıyla, kalbimizin titremesiyle, Allahu Teâlâ hazretlerinin lütfundan, kereminden niyaz ediyoruz. Liyakatimiz olmadığını bildiğimiz halde, O’nun rahmeti geniş olduğundan rahmetinden diliyoruz.

Tabii böyle apansız geçen şeyler, şairin dediği gibi, her şeyin acele edilmesi, zamanında değerlendirilmesi gerektiğini bize hatırlatıyor. Demir tavında dövülür. Yani demir ısınır ısınır, kıpkırmızı olur; o zaman çekiçle dövülüp şekil verilir. Yoksa soğukken demir dövülse şekil verilir mi?.. Verilmez. Tavına geldiği zaman yapılır. Her şeyin zamanını bilmek, fırsatı kaçırmamak lazım!..

Peygamber Efendimiz;



Accilû bi’t-tevbeti kable’l-mevt. “Ölüm gelivermeden önce tevbenizi çabuk yapın.” buyurmuş.

Ölüm ne zaman gelecek?

Onu hiç bilmiyoruz. Apansız geliverir, gelebilir. Allah uzak eylesin, gafil yakalanmamayı nasip eylesin… Ölüme hazırlıklı olmayı nasip eylesin… Ama birden geliverir diye, tevbeyi çabuk yapmak lazım!..

Ramazan’ın on sekizi gitti, ötekisi de gidebilir. Onun için biraz daha gayret etmek, biraz daha sıkı çalışmak, biraz daha koşturmak lazım! Yarışın, koşunun yarısından fazlası devam etti. Belki idman yapanları, koşanları takip etmişsinizdir. Belki bedeniniz sağlamlaşsın, gelişsin diye, sizin de idmanlarınız vardır, çalışmalarınız vardır. Yarışın sonuna doğru hızlarını arttırırlar; uzun koşularda kendisini ilk başta yormasa bile, yavaş yavaş en sonuna doğru artık hızı arttırırlar.

Temenni ediyoruz, Allah size de gayret, kuvvet versin… Yarışın sonuna doğru bir canlılık versin… Daha güzel kulluk, daha güzel ibadetler yapmayı nasip eylesin… Artık tecrübe de kazandınız. Cenâb-ı Hakk’a nasıl ihlâsla kulluk yapılıyormuş oruçla gördünüz, teravihle gördünüz, gece ibadetleriyle gördünüz. Camilerdeki nûrâniyet, o mükemmel ruhânî hava tabii tesir etti, tecrübeniz arttı. Ona göre Allahu Teâlâ hazretleri, Ramazan’ın son on gününü güzel geçirmeyi nasip etsin…

Size önceden güzel şeyleri haber veriyoruz. “Önümüzde şöyle olacak, aman dikkat edin, fırsatı kaçırmayın!” diye âdetimiz bu, gayretimiz bu… Size faydalı olmaya çalışıyoruz, hizmet etmeye çalışıyoruz. Âcizâne, nâçizâne hizmetçiniziz, bendeniziz…