1.sınıfa giden bir kızım var ve annelerin ''e ''harfiyle ve ''L''harfiyel imtihanlarını görünce kendi çocukluğum geldi aklıma...e harfini el yazısı yazdırmak için annem tabiri caizse çıldırmış,bense beynimin yarısını o defterin arasında bırakmıştım
saçlarımdan tutula tutula,kafamı masaya vura vura..e harfi öğrendim..mübarekte çok mu zordu ben mi tembeldim acaba...bitanesi,e harfini annesinin parmaklarını ısıra ısıra öğrettiğinden bahsetti...bu babalar neredeydi biz bunları yaşarken
illada okulda geçen unutamadığımız bir anımızmı olmalıydı bilemedim ama muallime hocam,bu geldi aklıma paylaşmak istedim..artık çocuk psikolojisi,veli portresi ve davranış bozukluğu hepsini kapsayacak şekilde belki değinirsiniz..
sabır sabır sabır...çocuklarınız kaç yaşına gelirse gelsin,o zamanlar hafızalarına kazınanlar silinmiyormuş meğer..hiç hatırlamadığım bu olayı..e harfini görüp kızıma sinirleneceğim anda hatırladım ve çok kötü...somut anlatımla ve sürekli yazdıkça oluyormuş meğer...saç yolmanıza,parmak ısırmanıza yani gözünüzün dönmesine gerek yok...hatta bir video dönüyor sosyal medyada,anne rüyalarıma giriyor artık e harfi diye...nasıl zorladıysa anne artık
bunu paylaşayım istedim...