Kalem, İlim, İbret Diler
Ömür...
Ne müthiş okunası bir kitap
Ey edip neden halin bu kadar bitap
Kalem
İlim, irfan, ufukla ibret diler
Arşa yemin eden heva, zannı neyler
Gönül
Bir mürşide bağlanmak ister
Mürşit oldur ki ilim, irfan hakikat der
Hal
Hesapsız aklı neyler, zaaf der
İlme, irfana uzak olan güdüyü seçer
Adamlık
Bilmem ki niye cinsiyette aranır
Zulmü, şirki tercih eden adam mıdır
Nice
Okunmaya muhtaç kitap vardır
Güdü hükmeden olursa akıl bizardır
Vicdan
Ne kadar suskun bırakılsada
Her lahzada yaşanana şahit olandır
Zaaf
Beşer için anlık hata kapısıdır
Israr eden, enaniyeti seçen ziyandır
Mevla
Yarattığı her mahluka yakındır
Vefasız ve hakiyetsiz şer yanındadır
Kadın
Erkek bir birini tamamlayandır
İhlas güdüler de değil ilim, irfandadır
Hal
Niçin edebe meftun olan ardır
Edep ve irfandan uzak olan yabandır
Ham
Ve kurak olan bir gönül hardır
Her esintiye kapılan hesapsız zaaftır
Cehalet
Yalnızca bilgiden uzaklık değil
Hakikat ve kendine yabancılık adıdır
Kitap
Neşriyat eden yayıncılar vardır
Kapitalist döngü için yarışan ne acıdır
Edip
İlim, irfan, edep adına yazandır
Şan, şöhret nefse lazımdır, hilim ardır
Şair
Tefekkür ve tahayyül adına ufuktur
Hep romantizmi öne çıkartmak zaaftır
İnsan
Seçtiği bir yolun amel yolcusudur
Tevdi edilen, vefası beklenen umuttur
Yaratılan
Beşer ve mahluk için Sünnetullah
Değişmez hakikattir, ilim, irfan asıldır
Cinsiyet
Üreme, hissiyat farkı ayan olandır
İşte ruhu, aklı, vicdanı, iradesi olan
Zandan, bağnazlıktan kaçınan, irfan ve edeple kul olandır
Mustafa Cilasun