Nezaret Güncesi - Afet İnce Kırat
NEZARET GÜNCESİ
Yüzümün zümrüdüyle yaş doluyor her çizik Dans ederdi her zaman şimdi hislerim ezik Nabzımı attırmıyor takılınca bilezik Ben terörist değilim neden görüldü reva Yeminlerle ant içsem olur mu acep deva. Ürkütülmüş dövülmüş öfkeyle sınanmışım Yeniden sürgün veren tomurcuğum sanmışım Dişleyen düşünceler yanında kınanmışım Sisini hayallerin kabusun dumanını Sarar mı koğuşumun alıp da her yanını. Söndü göğün tepsisi ateş böceği söndü Güneş küstü denize fırıldak gibi döndü Yetmese de yıldızlar lambalara öykündü Isıtsa da yorganlar gittikçe soğuyorum Ölmek için her defa yeniden doğuyorum. Kayıp olmak hakkımı ellerimden çaldılar Mızraklı haykırışla çelik telden daldılar Kalem kağıt ne varsa valizimden aldılar Yetmiyor tutumumun incesi en incesi Ne zaman biter bilmem bu nezaret güncesi. AFET İNCE KIRAT