[FECR]

er-RAHMAN:

Rahmetin en yüce derecesine sahip varlık anmalına gelir.
Bu anlamıyla Rahman ; rızıkları,ihtiyaçları ve her türlü iyilikleri bağışlama hususunda rahmetini,yarattığı varlıklardan hiç esirgemeyen demektir. Merhameti herhangi bir koşula bağlı olmayandır.
Bunun içindir ki Kur’an’da insanlar için hiç kullanılmamıştır.

er-Rahman Suresinin konusuna baktığımızda Rabbimizin sınırsız rahmetinin sonucu olarak görünen-görünmeyen,bilinen-bilinmeyen varlıklar için yarattığı nimetlerini sayarak nankörlük emmememiz istenmektedir.

Bu dünyada çalışmalarımızın karşılığını(iyi-kötü) vereceğini ancak ahiret boyutunda (rahim sıfatının gereği) kendisinin “iyi” olarak nitelediklerinin karşılığının cennet,”kötü” olarak nitelediklerinin karşılığını da cehennem olarak verileceği açık ve net bir dille müjdelenmektedir.

Yani yapanın,yaptığının yanına kâr kalmayacağı uyarısı.

Rahman Sıfatı ezel ile ilgilidir.

er-RAHÎM :

Hem etkin hem de edilgin anlamlı; çok merhametli,merhamet olunan anlamında bir sıfattır.
Acımak,merhamet etmek,bağışlamak demektir.

Kur’an’da 114 kez Allah için ; Çok merhametle,iyilik ve nimeti sınırsız olan anlamında,
1 kez de Peygamberimiz için (Tevbe/128) Çok şefkatli olan(Raûf),Acıyan,merhamet eden(Rahîm) anlamında kullanılmıştır.

Rabbimizin Rahîm sıfatı daha çok ebet (sürüp gedecek olan/ölümsüze yönelik) ile ilgilidir.
Tüm varlıkları yaratan Allah; Rahman olması hasebiyle mümin-kafir,adil-zalim,çalışkan-tembel ayırımı yapmaksızın hepsinin rızkını verip yaşamını sağlar.
İnsanların kendi iradeleriyle çalışma ve gayretlerinin ( iyi-kötü iş ve işlevleri) karşılığını bu dünyada verir.

Rahîm sıfatının sonuçları ise daha çok ahrette tecelli edecektir. Yani merhameti koşula bağlıdır.
Kur’an’da Rabbimiz mü’minleri Rahîm sıfatıyla bağışlayacağını müjdelemektedir (Ör.Ahzap/43)

Sonuç olarak :

ALLAH ;“Dünyanın Rahman’ı ve ahiretin Rahîm’i dir”