[nurşen35]

Ağaçlar ,kadınlar, çocuklar, gmkteki sesiz yıldızlar, latif bir yaz gecesi , dillerde şehitlerin isimleri, Tebareke , Amme'ler , Kur'an'ı Kerim okuyorlar, dua ediyorlar, mırıltılar halinde sohbet ediyorlar, getirdikleri bohçalarından hurma çıkartıyorlar , gelene gidene çay ikram ediyorlar.
Kız kardeşim '' tıpkı deprem günlerindeki gibi '' dedi.
Hakikaten de adeta bir deprem , adeta bir kıyamet yaşamamış mıydık.
15 Temmuz gecesi....Bir teyakkuz , bir altüst oluş , bir atak, bir uyanış , bir sökün ediş hali hepimizi sarmıştı.
Garip bir huzur eşlik ediyordu bekleyişlerin hüznüne. Yani insanlar orada beklemekten kararlı, kalbi mutmain, tedirginlik yok, vurma, kırma yağma, öfke yok..
Güya kalabalıklara alışığım, güya yazı masası sokakta birisiyim. Ama bu sefer ki bambaşka ...Böyle bir gece görülmedi...



Alıntı...