Habeslinin teriyle
Ya Rabbi!
Simsiyah Habeşlinin gözlerinde güneşi gördük. Çölün kızgın kumlarında sırtı yerde bir adam. Üzerinde kaya, İnkâr tekliflerine ızdırap yüklü o dil; taptaze bir ruhla cevabı dillendirir: AHAD! ALLAH BIR! Kumların üstündeki O simsiyah bedenden dökülen terlerle kirli kalplerimizi yıkıyoruz. Ne olur Rabbim! günahlarımızı sen sil.
Korkuyoruz ilahi senin alevli ateşinden. O zalimlere ve günahkârlara söylediğin sözler adeta bizleri hedef almakta. Ya Rabbi! Cehennem ehli, büyük bir çaresizlik içinde başlarına gelen azap, hem korkunç derecede acı verici hem de sonsuzdur. Tek çare olarak sızlanmayı, yalvarmayı seçerler. Gördükleri herkese yalvarırlar. Cennet ehlini görürler, onlardan bir parça olsun su ve yemek isterler. Allah'a yalvarmaya, merhamet dilemeye çalışırlar. Ama hepsi boşunadır. Ne olur bizlerin sahibi bizleri bu ateş ehlinden eyleme..