Rasulüllah'tan Abdullah İbni Ömer şöyle rivayete bulundu:
Nuh a.s vefat edeceği esnada oğluna şöyle dedi:
" Sana bir vasiyette bulunacağım. Sana iki şeyi yapmanı emrediyorum ve iki şeyi yapmanı da yasaklıyorum. "La İlahê illallah" demeni emrediyorum.Yedi kat gökle yedi kat yer, terazinin bir kefesine; " La ilahe illallah" sözü de terazinin diğer kefesine konulsa "la ilahe illallah" kefesi ağır gelir. Şayet yedi kat gökle 7 kat yer dağınık halkalar olsalar "la ilahe illallah" ile "Subhanallahi ve bihamdihi" kelimeleri bu halkaları bir araya getirip birleştirir. Çünkü bu cümlelerde her şeyin bağı vardır. Yaratıklar bunlarla rızıklandırılırlar.
"Allah'a ortak koşmayı kibri sana yasaklıyorum"
Bu esnada denildi ki : "Ey Allah'ın Resûlü Allah'a ortak koşmanın ne demek olduğunu biliyoruz. Ya şu `kibir` nedir? Birbirimizin güzel ipli bir çift ayakkabısının olması kibir midir?" " Hayır" dedi. "Birimizin giydiği güzel bir elbisenin bulunması kibir midir?" " Hayır" dedi. "Birimizin binmekte olduğu bir bineğin bulunması kibir midir?". "Hayır" dedi. " Birimizin meclisinde oturup kendisi ile sohbet eden bir arkadaşlarının bulunması kibir midir?" " Hayır" dedi. "Peki ya kibir nedir?"
"Hakkı tanımamak ve insanları horlamaktır." dedi.
Ahmed bin hanbel Müsned- 1. 385- 427
|