[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...] Nedense çok seviyorum geceleri. Duygular iyice gün yüzüne çıkıyor, belki de ondan. Belki de sizi hiç yoktan yaratan ve sayısız nimetlerle perverde kılan Rabbinize daha yakın hissediyorsunuz kendinizi, herkesin dostuna yakın olduğu anlarda, sessizlikte...
Geceler, vefalı ve şefkatli bir dost gibi bağrına basıyor sımsıcak.
Geceler, kocaman bir ayna koyuyor karşıma kendimi seyretmem için.
Hassas bir terazi getiriyor önüme, bugünümü dünümle karşılaştırıp tartayım diye.
Ve ben endişe duyuyor, ürperiyorum O'nun rahmetinin gazabını geçtiğini bildiğim halde.
Ve ben korkuyorum, O'nun Settâr olduğunu bildiğim halde.
Geceler, bana Dostlar Dostu'nu hatırlatıyor.
Ben geceleri çok seviyorum.
Geceler, beni sessiz sessiz ve için için ağlatıyor...