[Seyyid]

Çocuk dediğin.....

Çocuk dediğin; uslu oturur ,büyüklerin sözünü dinler. Çocuk dediğin; "yapma" deyince yapmaz,"yat" deyince yatar.
Çocuk dediğin; önüne konanı yer, yeni icatlar çıkarmaz. Çocuk dediğin; ders çalışır, dik kafalılık etmez.
Çocuk dediğin; çok soru sormaz,karşılık vermez. Çocuk dediğin; paylanınca önüne bakar, evi dağıtmaz.
Çocuk dediğin; her şeyi istemez, her duyduğunu söylemez. Çocuk dediğin; anasından,babasından korkar, "şimdi seni gebertirim" denince suspus olur.
Çocuk dediğin; her önüne gelenle oynamaz, büyüklerin vurduğu yerde gül biteceğini bilir.Çocuk dediğin; söylenen işten kaçmaz, anasının babasının odasını açmaz, kapı çalınınca, koşup kapıyı açar.
Çocuk dediğin; sofrada adam gibi oturur, büyüklerin yanında oturmaz.
Çocuk dediğin; çocukluğunu bilir, saygı suygu bilir, dersini de bilir.
Çocuk dediğin; insanın kafasını şişirmez, çok gülmez. Çocuk dediğin; çağrılınca gelir, yemek saatinde eve gelir,
yüzüne bakılınca kendine gelir.
...BÜYÜKLERE GELİNCE.....
Onlar büyüktür ve her şeyi yapabilirler.
Ve çocuklar yaşlanıp ölünceye dek,
her şeyi sadece büyüklerin yapabileceğine
inanarak yaşarlar.