umudun yeşerdiği yerden sımsıkı sarılmak gerek hayata…
düştüğünde toparlanma gayretinde olmak gerek.
yorulduğunda ‘Bismillah’ deyip yeni bir hamle yapmak,
inkisar bulutlarını ümit rüzgarlarıyla dağıtmak gerek.
gonca olma hülyasından gül devşirme sevdasına tutulmak,
koptuğun daldan yeni bir filizle tutunmak,
ve umudun yeşerdiği yerden sıkıca sarılmak gerek hayata…
__________________
~~~ Bilmediklerimi Ayaklarımın Altına Alsam Başım Göğe Ererdi ✒~
|