Ömür sahifesini yazmakla tüketen kalemim, neyleyim…/Mustafa Cilasun
Sine-i
Sürurumdan kopan yaprakları
Ruhumun baki olan
Hicran damlalarını terennüm ederim
Bir yudum suya hasret nefes gibi
Kuytu derinliğe meylederim, çile benim
Ne kaldıysa ve bıraktığım çaresiz nefesimle,
Hali fakirliğimde uçuk bir sazendeyim
__________________ 
~~~ Bilmediklerimi Ayaklarımın Altına Alsam Başım Göğe Ererdi ✒~
|