[Mihrinaz]

Bir kişi eğer gerçekten biliyorsa, şer'î bir hükmü gizlemesi bakımından fâsıktır. Hâlbuki öğrenmek için dîn kardeşi kendisinden soruyor. Vereceği cevap doğru ve sağlam ise onu hemen kabûl edecek; zayıf ise zayıflık cihetlerini anlatacak ve dîn kardeşini cehâlet karanlığından ilim aydınlığına ulaştıracak. Sorulduktan sonra, dînî bir meseleyi bildirmenin vâcip olduğunda ihtilâf yoktur. Onun “Bunu söylemek benim borcum değil." demesi laf ile güreş tutmakta olduğunu ve hîle yolunda kendi arzu ve isteğiyle îcat ettiği cedel şerîatinde lâzım değil demek istediğini gösterir. Yoksa Şerîat-ı Muhammedîye göre, bildiğini bildirmesi lâzımdır. Söylememekle ya yalancı veya fâsik mevkiine düşer.
İmam Gazali
İhyâu Ulûmid'd-Dîn Tercümesi - Cilt 1

Hak ilim, sahibini son derece ince, doğru yola iletici bu tabloya sevkeder. Katmerli cehalet ise insanı şirke ve sapıklığa götürür: "Ancak özlü akıl sahipleri öğüt alır."

İslam Düşüncesi - 2, Seyyid Kutub