Bir Cuma Sabahı
Sabah namazında evden uzak küçük bir camiye gittim. Kadınlar bölümünün ön kapısını açınca yirmilerin ortasında bir delikanlının yerde uyuduğunu gördüm. Gıcırtının sesiyle ayağa fırladı, uyandığı için korkmuştu. Ben de onu görünce ürktüm. Bir müddet birbirimize baktık, sonra o “ Kadınlar sabah namazına gelmiyorlar pek” dedi. Mahcup bir çocuk ifadesi vardı yüzünde. Ben de “Sizi uyandırdım kusura bakmayın” dedim. Genç, “ Namazı burada kılın çıkarım ben buyrun” demesine rağmen kabul etmedim. Caminin ana kapısından girip kadınlar tarafına geçtim. İçeride uykulu bir ses tatlı tatlı kuran okuyordu. Ben de karşılaşmayı düşünüyordum. “Kimdi bu çocuk? Üstü başı da düzgündü. Sokaklarda hırpalana hırpalana kinle dolan yüzler vardır, öyle de değildi yüzü. Çok utanmıştı. Namazdan sonra çıkıp para versem mi? Olmaz. Belki izzeti nefsine dokunur” diyerek Kuranı dinliyordum.
Namaz bitince camiinin avlusunda imamın dışarı çıkmasını bekledim. Sabah namazının müdavimleri ihtiyarlar oluyor, onlara sordum imamı. Müezzin burada deyip, sakallı bir genci işaret ettiler. O da yirmilerin ortasında bir adam. Delikanlıdan bahsedince şikayette bulunacağım sanıp tek kaşını kaldırdı. Yok dedim yardım etmek isterim. O zaman bu müezzin bir büyüdü bir büyüdü inanamazsınız. Baba oldu. Muhtemelen kendi yaşlarında olan bu evsiz çocuğun velisi oldu çıktı. “Burada uyumasına izin veriyoruz, yukarıda da yatıyor ama biz ona para vermeyiz, siz de vermeyin, çünkü alışkanlığı var, gidip maddeye verir” dedi üzüntüyle. Yerdeki yeşil halıya susarak baktık biraz. Müezzin sessizliği bozup bana “ İsterseniz ikram olarak yemek alın” dedi. Ben de “ Benim almam uygun olmaz zahmet olmazsa ben parayı vereyim siz alır mısınız, sizi tanıyor gücenmez” dedim. “Olur” diyerek parayı aldı.
Ve camii cematinden iki ayrı insan olarak vedalaştık “ Allah razı olsun” “ Allah sizden razı olsun” dedik. Bu: “İkimiz üçüncü bir insanın iyiliği için buluştuk, bu davranışımız Allahın hoşuna gitsin,” demek.
Sizden bu iki genç için dua isteyeceğim. İlkinin yolu düzgün bir yere varsın, ikincisi ise camii kapısına sığınanlara hep anlayışla davranmaya yetecek gücü kaybetmesin diye…
Ayşe Sevim
Rabbim nasılda bir kulunu diğer darda olan kuluna şifa olsun diye sabah namazına yolluyor...