Çevremde hatta dibimde 25-30 yıllık evlilikler bitiyor. Şaşkınım ve çok üzgünüm. Her biri İslami yaşam tarzı sürdüren, sorunlarını dışarı vermeyen hatta örnek gösterilen evlilikler iken bu boşanma duyumları insanı çok üzüyor. Sebeplere bakıyorum. Aldatma, kişisel bazlı sorunları yoksa sorun ne? Hep dış etkenler. Kadın veya erkeğin ama özellikle erkeğin ailesi. Adam- kadın 45-50 ye gelmiş hala ana baba kaynana lafı, azarı işitiyorlar. Tahammül sınırları çocukların büyümesine kadar dayanabiliyor galiba. Birde saygılılar birbirlerine benim çevremdekiler tabi
Karı koca birbirleriyle sorunları olmayınca saygıyı yitirmeden ayrılmaya, boşanmaya gayret ediyorlar.
Özellikle erken ve 20 yıl üstü evliliklerde eşler ne kadar yorulduklarinin farkına varmiyorlar. Yaşının iki katı evliliğin var. Çocuklar büyüyor meslek sahibi oluyor evleniyorlar. Kadının da erkeginde hiç çocukluğu, gençliği olmamış. Hep sorumluluk. Şimdilerde nerde o sorumluluğu alma. Birde onların sorunlarını yüklenmek pimi elinde bomba. Özellikle anneler evlatların sorunlarını sahiplenmekte çok becerikli bu da kendi evliliğine sıkılan kurşun.
Eşler çocuklar büyüdüyse birbirlerine yüzlerini dönmeli. Birlikte paylaşım yapmalı, birbirlerinin karşılıklı ertelenmiş isteklerine cevap vermeli. Birlikte hac, umre yapabilmeli, gezme vs. birbirlerine zaman ayırmalı. Kaynana, kayınpeder, evlatlar bunları kangren sorunlar yapmamalı. Hepsini bir yerde bırakmayı bilmeli diye düşünüyorum.
10 yıl sonra gelip bakicam bu konuya
) İşe yaradiysa terapiye ve öngörülerime devam ederim
Allah kimseyi ayırmasın, kimsenin yuvasını bozmasın. Sorunu olanlar ise uzatmasın. Sen sağ ben selamet..