Beyin alışkanlıklarla bir davranışı, bir işi, bir sorumluluğu meleke haline getirir. Namaz, oruç, başörtüsü, cami, cuma, bayram namazı, tevbe istiğfar, Kur'an okuma gibi ibadetlerde buna dahil. Çocuk yaşta kazandırılan, alışkanlık halinde yaptığı, eylemsel ibadetler olgunlaştığında anlamlı hale gelecektir. Çocuk önce ezberler, anlam sonra gelişir, alışkanlık edinmeyi ailede öğrenmeli. Sonra ise yaşı ve olgunluğu oranında bilinç aşılanmalı.
Bugün dindar ailelerin özgür bıraktıkları -bana zorla yaptırıldı, benmki isterse yapsın- çocuklar, oruçtan sahurdan secdeden kıbleden evdeki seccadeden habersiz. Demekki bilince giden yol, alışkanlık edindirmeyle oluyor. Diğer türlüsü tercihidir ama evinde oruç tutmayan, bahaneler uyduran ve karşısında iki çift laf edilemeyen çaresizce "nerde hata yaptık" denilen gençler böyle yetişti. Oruç tutana en büyük saygısızlık kendi içimizden çıkıyor.
Küçük demeyin alışkanlık edindirin. Örtünmeyi, namazı, orucu. Büyüdükçe çıkan bahanelerini görmezden gelmeyin ama büyütmeyin. Yeteri kadar açıklama yapın. Ve bahanelerin önünü tıkayin. Acimayın. Büyüdükçe anne babasına acımayan, empati ve vicdan yoksunu çocuklar yerine vicdanlı, kendileri de aile olmayı, değerleri, ibadetleri ailesinde öğrenmiş çocuklar yetiştirelim ki; doğru aktarım olsun, doğru miras devralsınlar ve bıraksınlar...
|