Bizim yediveren sandığımız güller, sekizinci tomurcuğun yolunu gözlerken verirmiş canını.
Gül olan kül olunca kul olur. Küllerinden bir anka çıkar belki...
Kül olmak sandığımız gibi yok olmak hiç olmak değil, hakikate gözünü açmak, yine yeniden dirilmek demek.
"Küle döndüysen, yeniden güle dönmeyi bekle. Ve geçmişte kaç kere küle dönüştüğünü değil, kaç kere yeniden küllerin arasından doğrulup yeni bir gül olduğunu hatırla” der Mevlana
Belki küllerimizden bir anka çıkar...