[Medine-web]

• Aqilê xwe şermezar neke.
Aklını utanç verici bir duruma sokma.

• Mêrxasê bê aqil xwedî jiyana dirêj nabe.
Akılsız cesur adam uzun yaşamaz.

• Zarok nizanê şînê şêr e, hinekê demê pêdivî ye.
Çocuk bir arslanın yavrusudur, biraz zamana ihtiyacı vardır.

• Gotin gotin e, lê qîmetê gotinê bi dîl e.
Söz sözdür ama kıymeti yürekten gelen sözdedir.

• Gava qelew bê bejna xwe difşe.
Boş söz ancak kendi ağırlığını gösterir.

• Hevalê rast dikare ji malê xwe jê bibe.
Gerçek dost evinden bile vazgeçebilir.

• Kêf û xem diyar dikin ka tu kî yî.
Sevincin ve hüznün ortaya çıkarır senin kim olduğunu.

• Berî kevîn, di bilind de şer tê.
Düşmeden önce, yüksekte savaş başlar.

• Mêran digerin lê bêran dimirin.
Yiğitler gezer ama kuzular ölür.

• Kesê ne çê, şevê xwe ji nîvro ve digere.
Olgun olmayan kişi, geceyi öğleden sonra sanır.

• Dem derdê derman e.
Zaman, derdin ilacıdır.

• Sebra xwe şîn bike, şîn ji xweya re baş e.
Sabret, çünkü sabır insana güzellik getirir.

• Marê ku tu lê dest kirî, bêtir ji dewra xwe bibîne.
Tuttuğun yılanı bırakmadan önce çevrene daha iyi bak.

• Ji biryara xwe şerme.
Aldığın karardan utanma.

• Xwîna malê ji avê germtir e.
Aile kanı sudan daha sıcaktır.

• Zarok ji dilê dayikê xwe ava dibe.
Çocuk, annesinin yüreğinden şekillenir.

• Mal bê jin, war bê ronahiyê ye.
Kadınsız ev, ışıksız odaya benzer.

• Ez ne dikim ku tu bibî şêr, lê dikim ku tu ne bibî diran.
Sana aslan ol demiyorum, ama köpek de olma.

• Adalet pirsa rojeke ne, bersiva hemû dem e.
Adalet bir günün değil, her zamanın meselesidir.

• Êşek bi kelepûrê zîvir ne dibe hesp.
Eşeğe semer vurmakla at olmaz.

• Tu dikarî marê kuştî, lê ne dikarî tirsa xwe bi kuşî.
Yılanı öldürebilirsin, ama korkunu öldüremezsin.

• Destê xwe yê xwe ava dike.
Kendi elin kendi suyunu getirir – Kendi işini kendin yap.

• Kesê ku rebenî firoke ye, di her dema baranê de dikeve.
Tembel adam yağmurda uçağa binmeye kalkar.

• Jiyana bê xewn wek zaroka bê dayik e.
Hayalsiz hayat, annesiz çocuğa benzer.

• Nexweşî zêde dibêje ez sax im.
En hasta olan, “Ben iyiyim” der – dert gizlidir.

• Dêr li ber çavê xwe nabe.
Kir kendi gözünün önünde görünmez.

• Kesê xwe dizanî, xwedê jî dizane.
Kendini bilen kişi, Allah'ı da bilir.

• Pêlê zewacê qezaya xwe wate dike.
Tavuk kendi kazasını ayağıyla yazar.

• Bê xwedê teva zîv jî zivirê nake.
Allah’sız, bir saman çöpü bile kıpırdamaz.

• Baran naxwaze, lê kûçikê te çi bike?
Yağmur yağmak istemiyor, senin köpeğin ne yapsın?

• Felek jor bû, serê bêkesan xwar kir.
Kader yükseldi, garibanların başına indi.

• Dema tiştê xwe tîne xwarê, heval dibêje.
Kendi çıkarı için gelen, sana "dostum" der.

• Pêl ji asê xilas dibe, lê xiyanet ji delê naçe.
Yara deriden geçer, ama ihanet kalpten çıkmaz.

• Destê xwe şêr e, ezmûnê xwe kêr e.
Elin aslandır, tecrüben kılıçtır.