[Medine-web]

• Şer dibe, lê dostî zêde dibe.
(Savaş olur ama dostluk artar.)

• Bêkesî, zilm û xirabî ye.
(Yalnızlık, zulüm ve yıkımdır.)

• Xewna rast, xwedî bêrî ye.
(Güzel rüya, sahibine şanstır.)

• Hevî li ser dil dike nû.
(Umut kalbe yenilik getirir.)

• Her çi xweş e, bi demê tê.
(Her güzel şey zamanla gelir.)

• Nivîn wek xwezîya dil e.
(Uyku, kalbin ilacıdır.)

• Dilovanî ji dil tê.
(Merhamet kalpten gelir.)

• Serdema mezin, şaredariya mezin e.
(Büyük dönem, büyük sorumluluktur.)

• Kesê ku riyaziya xwe lihev dike, serkeftin tê dike.
(Kendi hesabını iyi yapan başarı kazanır.)

• Navê xwe li ser xwe dan, şan dibe.
(İsmini kendine yakıştıran, onurlu olur.)

• Kesê ku bi lawazî dişîne, nekinê ji xwe.
(Güçsüz yürüyen, kendinden vazgeçmez.)

• Her şev, rojê nû tê.
(Her gece yeni bir gündüz gelir.)

• Şerê negerî, hevalê rast e.
(Zor zaman dostu gerçek dosttur.)

• Dil xweş be, jiyan xweş be.
(Kalp iyi olursa hayat güzel olur.)

• Ji dil re nasnameya rast tê.
(Kalpten doğru kimlik anlaşılır.)

• Kesê ku bi xwe re heval e, her dem qehreman e.
(Kendi dostu olan her zaman kahramandır.)

• Xwedîdariyê bi dilê xwe bimeşe.
(Sahiplik kalple yürür.)

• Tiştên mezin di destê bêtirîn de ne.
(Büyük işler, küçük ellerde olmaz.)

• Ji ber dilê re, xweşikî tê.
(Güzellik kalpten gelir.)

• Dema şerê neketinê, dostê rast xuya dike.
(Zor zaman gerçek dost ortaya çıkar.)

• Heval ne ji rê ve dibe, ne ji xwe ve dibe.
(Dost ne yoldan ayrılır, ne kendinden.)

• Xwezîya dilê rast, navê xweşik e.
(Güzel kalbin adı güzelliktir.)

• Kesê ku bi dilê xwe dijî, nikaribîne bête helak.
(Kalbiyle yaşayan, yok olmaz.)

• Her çi di dil de be, wisa ji ziman derdikeve.
(Herzaman kalpten olan, dile dökülür.)

• Şerê herî mezin, ji dilê negerî ye.
(En büyük savaş, kalpteki nefrettir.)

• Roj bi roj, heval bi heval xweş dibe.
(Gün be gün, dostlar güzel olur.)

• Kesê ku dilê xwe winda dike, her tişt winda dike.
(Kalbin kaybeden her şeyi kaybeder.)

• Xwedî dilê xwe be, ne ji dinê.
(Sahip ol kalbine, başkasına değil.)

• Şev û roj wek hev in, pêdivî ye wan nas bikin.
(Gece ve gündüz gibi, onları tanımak gerekir.)

• Dilê pirrê şerê, neçar e.
(Kavgacı kalp çaresizdir.)

• Kesê ku hevalên xwe dît, nikaribîne tarî be.
(Dostlarını gören karanlık olmaz.)

• Her çi dilî bi te re, wisa bi ziman re.
(Her ne kalpten ise, öyle dile gelir.)

• Şerê di dilê de, herî mezin e.
(Savaş kalpte en büyüktür.)

• Her kes ji xwe re dike, ne ji kesê din re.
(Herkes kendine bakar, başkasına değil.)

• Dost di nav şerê de nas dibe.
(Dost, savaşta belli olur.)

• Dilê rast bêyî şaşî, jiyan e.
(Düzgün kalp hatasızdır, yaşamdır.)

• Kesê ku dilê xwe dijî, nikaribîne bête şer.
(Kalbiyle yaşayan, savaşa girmez.)

• Rê û şer nebin heval.
(Yol ve savaş dost olamaz.)

• Kesê ku dilê xwe baş dike, her tişt baş dike.
(Kalbine iyi bakan her şeyi iyi yapar.)

• Dema herî zor, hevalî herî zêde dibe.
(En zor zamanda dostluk artar.)

• Dilê pirrê ewle nebe.
(Kavgacı kalp güvenli olmaz.)

• Ji dilê re, her tişt aşîk e.
(Kalpten her şey sevgidir.)

• Her kes bi dilê xwe dike.
(Herkes kalbiyle hareket eder.)

• Heval bi heval dikeve, dil bi dil re.
(Dost dostla, kalp kalple buluşur.)

• Kesê ku dilê xwe parast, neçar nebe.
(Kalbine sahip çıkan çaresiz olmaz.)

• Dilê şerî, xweşikî neyê dîtin.
(Kavgacı kalp güzellik görmez.)

• Her kes xwe dît, dost xwe nas kir.
(Herkes kendini gördü, dostunu tanıdı.)

• Dost bi dilê xwe dikeve.
(Dost kalbiyle yaklaşır.)

• Her çûyî tu derkeve, bêyî dilê te neçûye.
(Her gittiğin yer kalbin olmadan gitmez.)

• Dilê xwe şad bike, jiyan şad dibe.
(Kalbini mutlu et, hayat mutlu olur.)

• Heval jî, dilê hevalê xwe hîs dike.
(Dost, dostunun kalbini hisseder.)