Ömrümün Masum Nefesi!
Ne kadar dilerdim
Baharım cezbeden güzelliğinde ulvileşmeyi
Ve gönül yaramım sancılardan arî olaşarak nefeslenmeyi
Hakkı hak bilerek
Ve manada ziyadeleşerek derinliğe inmeyi
Kalbimin sahibine duyduğum aşkı teneffüs ederek göçmeyi
Sevmenin renklerini
Ateşin acı çektiren asudeliğindeki hikmetleri
Ne cenneti ve ne de saltanat adına duyacağım hazlar ahını
Sadakatin güzelliğini
Vefanın hasreti çekilen dirlikteki kalmışlarını
Ram olmak kalbi sahibiyle buluşturup anlamlaşmak ve kanmak
Suhuletli solumak
Lokmanın mücerretliğinde helali manalaştırmak
Neslin emniyeti adına ihsanda bulunmak ve bereketiyle yaşamak
Ahlaki değerleri
Edep içinde teneffüs edilen nefesleri derlemek
Bir mefkûre sağanağında ve umutların pervazlarında filizlenmek
Aşk ile güne girmek
Sevdanın güzelliğinde çileleri deşifre edebilmek
Ve hilkatin netliğinde, âdemi hakikat mertliğinde vaziyet edebilmek
Kalan nefeslerimle
Bilinçsizliğimle heder ettiğim, ömür sermayemle
Mezarın müşahhas bir şekilde resmettiği, hikâyeler düşünüldüğünle
Hüzünleniyorum
Kalbimin hicranıyla ve ötelerin işaretlerindeki sancıyla
Şayet kalbim sahibine yabancıysa ve ruhumu hazanlarda kuşatınca
Nüksediyor kederim
Ve derinliğimden hissettiğim sezgiden sudur eden elemim
Ben kimim, neden böyle perişan bir sefilim ve işaretlerinde eridiğim
Mustafa CİLASUN