[NUR_ÇEŞMESİ]

NOKTA.......

Büyük beyaz bir kâğıdın tam ortasına simsiyah
bir kalemleçizebileceğim en karmaşık ve en
basit şekli çiziyorum:
Bir noktakoyuyorum.
Kâğıt karşımda, nokta gözlerimin içine bakıyor.Gözbebeklerimi deliyor,
oradan beynime sıçrayıp bütün zerrelerimidolduruyor.
Gözlerimin içine bakıyor nokta ve inliyor: Ya en başa koy beni, başlangıç olayım.
Yan yana gelip çoğalayım,üzerine yazılabilecek her şeyin üzerinden geçeyim;
eksileyim,çoğalayım, ezileyim, büzüleyim,
uçayım, konayım, bütün kâinatıkelimelerle doldurup yine Allah'ı anlatmak
için yeterli olmayayım.Veya en sona koy beni,
son nokta olayım, başlamadan bitsin her şey. Bütün hızımla kâğıttan kaçmaya çalışsam da,
bir kez zihnime girmiş vekalbime saplanmış noktanın
haykırışlarından kurtulmam mümkün olmuyor. Yapmak istediğim asla son noktayı koymak değil.
Korkularımın; cüz'iirade olarak Küllî İrade'nin
yanında sayılmayacak kadar küçük veyetersiz oluşundan değil,
Küllî İrade'ye beslediğim sınırsız muhabbetve saygıdan dolayı ruhumu kaplamasını istiyorum.
Ümit denizinikurutmak değil, onda boğulmak;
sabretmekten kaçmak değil,
olancahızımla ona koşmak ve bütün düzenimi
onun üzerine kurmak istiyorum.Hayır illâ ki o noktayı bir yere yerleştireceksem,
bu aslâ son noktaolmayacak. Tek nokta başlangıçta olmalı.
Tek noktayken bölünmeli, çoğalmalı, üçnokta haline gelip devamlılığı temsil etmeli.
O içime düşen nokta herzerreme bir parçasını bırakmalı,
içimden geçenlere şekil verip, onlarıkelimelere dönüştürüp kâğıda dökmeli.
Kalbimde yoğunlaşıp aşkınşeklini almaya çalışmalı.
Ne kadar bölünse; kendini çoğaltsa;kalbimden dışarı taşıp her cismin üzerinden geçse;
harfler, heceler,kelimeler, cümleler destanlar olsa da,
saf aşkı, aşkımı ve Yaratıcı'yıanlatmaya muktedir olamasa...
Fakat yine de hiç durmasa, aşkın içinesaldığı ateşle durmaksızın onu anlatmaya çalışsa...
Sonra soru işaretlerimi oluştursa yan yana ve karşıma dikilse, cevaparayışlarımla hep diri tutsa beni. Tek nokta deyip geçmemeli.
Bir noktanın peşinde, âlemler yaratılıpbozulabilir;
hayatlar kurulup yıkılabilir; kalbler kırılıpyakılabilir;
bir kez aşka düşüp, dönüşü olmaz yollara girilebilir.Mutlak İrade'nin her şeye kadir olduğu bu kâinatta,
noktadakihikmetlerle, insan; insanlığını,
kulluğunu, acziyetini, yücelerinyücesi ve kötünün kötüsü olabilmekteki sırrı,
en önemlisi aşkı kavrayıp çözebilir.
Belki de, uykudan uyanmaya niyetlenmenin ilk şartıbudur.
Tek noktayı başlangıca koymak ve sonra, o noktanın içindeki hiçliğe dalmak... Güzel yazıydı, paylaşmak istedim..Beyeninize..Dua ile..
SELAM ve DUA ile.......