[NUR]

Fıkıh kitaplarımızın çoğunda bidat kendi arasında ikiye ayrılır der:Bidat-ı seyyie, bidat-ı hasene.

Örneğin Hz Ömer'in teravih namazının kılınmasını adet haline getirmesi, iyi bidat diye anılır.Hatta bu konuda Peygamber efendimizin Hz Ömer i övdüğüne dair rivayetleri de duyuyoruz.O halde bidat konusundaki bu tasnif yanlış mıdır?

Bir de , bidatın iyisi kötüsü olmaz dinde sonradan ortaya çıkarılan herşey sapmadır - anlayışı var.

birinci ve ikinci görüşü destekler nitelikte kaynaklarımızda veriler de mevcut.Bidatı olumlu manada kullanımına delil olarak:

"Her kim müspet (örnek) bir çığır açar da, kendisinden sonra onunla amel edilirse, yaptığı güzel şeyin sevabını aldığı gibi, o davranışı örnek alarak iyilik yapanların sevabından da kendisine bir pay verilir, ama onların sevabından hiçbir şey eksilmez. Her kim de menfî bir çığır açarsa kendi davranışının cezasını üstlendiği gibi, kendisini örnek alarak o davranışı sürdürenlerin günahlarından da kendisine bir pay verilir, ama onların günahlarından da hiçbir şey eksilmez." (Müslim, İlim, 15)


Bidatın olumsuz manada kullanımına delil olarak ise:

Kim bizim dinimizde olmayan bir şey yaparsa o merduttur, makbul değildir."

(Buhari, Sulh 5; Müslim, Akdiye 17,18. Ayrıca bk. İbni Mace, Mukaddime 2)

Şimdi , bidata karşı olumlu v e olumsuz yaklaşımlara binaen nasıl bir yol izlemeliyiz.Kendi düşünceme göre 2. hadis i şerif dinde olmayan, Kuran a ve sünnete ters bir şey icad edilirse bu makbul değildir diyor.Yani kaynaklarımıza ters olmayan bidatları bidat ı hasene içerisinde değerlendirebiliriz.Yeterki hurafe, batıl inanç, İslamın özüne aykırı bir şey ihtiva etmesin.