Kuranda Hz.Eyyub Kıssası
Hz Eyyub’un kıssası
“Sabretmek, hak etmektir”in ifadesidir
HZ EYÜP
Eyyub peygamber, sabrın Kur’an’daki timsalidir
Ve Kur’an muhatabının şahsiyetini peygamberlerden verdiği örneklerle inşa eder
Bunu yaparken muhatabı olan insandan “meleklik” beklemez
Cesaret, herkesin korktuğu zamanda Donkişotluk yapman değildir
Cesaret, herkes gibi sen de korktuğun halde,
yapman gerekenden asla vazgeçmemendir
Korksan da, işini yapmayı sürdürmendir
Ne diyor Hz Eyyub:
“Şeytan bana tarifsiz bir bezginlik ve terkedilmişlik hissi verdi”
Bu bir itiraftır Ama edebe bakınız;
“bezdim”, “bittim”, “burama dayandı”, “bıktım artık”, “yetti gayrı” demiyor
Bunları hissediyor fakat bu hissin şeytani
bir dürtü olduğunu biliyor ve itiraf ediyor
Eğer bir hissi kendinizle aynılaştırırsanız,
ona karşı mücadele edemezsiniz
Yapmanız gereken, önce onun size ait bir şey değil,
size tebelleş olmuş bir şey bilmenizdir
Ancak ondan sonra o iç dürtüye karşı mücadelede başarı kazanabilirsiniz Ancak o zaman dizinize derman gelir
Her zamane insanının yapması gereken talimat belli:
“Ayağını yere vur” Yani “düş yola”, “davran bakalım”
Zımnen: yan gelip yatma, ara derdinin dermanını; bak gör,
mutlaka bulacaksın!
Çünkü Allah’ın yasası bu!
Peygamber,
Rabbinden kendisine indirilene iman etti, mü’minler de (iman ettiler)
Her biri; Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve peygamberlerine
iman ettiler ve şöyle dediler:
“Onun peygamberlerinden hiçbirini (diğerinden)
ayırt etmeyiz”
Şöyle de dediler:
“İşittik ve itaat ettik Ey Rabbimiz! Senden bağışlama dileriz
Sonunda dönüş yalnız sanadır”
(BaKaRa 285Ayet)