Mekke Dönemi
Muhammed (Sallallahu aleyhi ve sellem) 40 yaşına geldiğinde kendi sinde farklı şeyler görülmeye başlandı.
Yalnızlığı ister, Hira dağında bir mağaraya gider, tefekküre dalar dı. Yine o mağarada bulunuyorken Cebrail (aleyhisselam), kendisine göründü ve ona ilk vahyi getirdi.
Böylece Muhammed (Sallallahu aleyhi ve sellem) ‘e peygamberlik verilmiş ve Kur’anı Kerim ayet ayet indirilmeye başlanmıştır.
Allah’tan, Cebrail vasıtasıyla aldığı emirleri önceleri gizli olarak güvendiği kişilere bildiren Muhammed (Sallallahu aleyhi ve sellem)’e kadınlar dan ilk inanan Hazreti Hatice’dir. Çocuklardan; Hazreti Ali, azadlı kölelerden Hazreti Zeyd bin Harise, olgun erkeklerden Hazreti Ebu Bekir’dir.
Sonunda bu davet, Allah’ın emriyle açığa vurulmuş, fakat Kureyş’liler iman etmemiştir. İman edenlere de çok eziyet etmişlerdir.
Onların işkencelerine dayanamayan müslümanlardan bir kısmı dinlerini daha rahat yaşayabilmek için Habeşistan’a Hicret ettiler.
Bunlar 25 kişiydi ki içlerinde Hazreti Osman ve eşi (Peygamberimizin kızı Rukiye) de bulunuyordu. Orada çok rahat ettikleri için müslümanlardan 104 kişi daha Habeşistan’a gitti.
Kureyşliler müslümanların günden güne çoğaldığını görünce her çeşit yolu deneyip onları dinlerinden döndürmeğe uğraştılar.
Sonunda inananlara karşı ambargo uyguladılar ve onları Şib-i Ebi Talib denilen mahalleye hapsettiler.
Bundan böyle orada kalacaklar, onlara ne yiyecek verilecek nede onlarla konuşulacaktı. Bu şekilde kendi aralarında bir ahidname yazarak Kabe içine astılar.
Bu ambargo tam üç yıl sürdü. Sonunda akrabalık gayretine gelen bir kaç kişi sebebiyle ve Peygamberimiz’in haber verdiği mucizesiyle bu baskı ahidnamesi kaldırıldı.
Bu esaretin kaldırıldığı yıl Peygamberimiz’in (Sallallahu aleyhi ve sellem) amcası, ardından da ilk eşi ve ilk müslüman hanım olan Hazreti Hatice vefat ettiler.
Onların böyle ard arda vefatları Muhammed’i (Sallallahu aleyhi ve sellem) çok üzdü. Onun için bu yıla Hüzün Yılı dendi.
Amcasının ölümünden sonra müşrikler o Hazret’e daha çok eziyet ettiler. Bu eziyetlere dayanamayan Peygamberimiz (Sallallahu aleyhi ve sellem) azadlı kölesini de yanına alarak belki inanırlar ümidiyle Taif’e gitti.
Onları İslam’a davet etti. Fakat Taifliler onlara inanmadılar, o iki zatı taş yağmuruna tuttular.
Tüm bu eziyetlere ve işkencelere teselli olsun için Allah, Habib’-ini Hicret’ten bir buçuk yıl önce, kendi manevi katına yükseltti. O gece mü’minlere namazı hediye etti. Miraç adı verilen bu mucizeye de kafirler inanmadılar.