Göğsümde Yorgun Bir Ölüm/İbrahim İnecik
Ateşbaz kuşların ülkesinden geliyorum
hüzün dolu diyarlardan..
Yorgun argın ölümler biriktirdim kendime dair..
heybemde Annemin okuduğu dua'lar..
peşi sıra geliyor ardımdan züleyhanın gözleri..
göğsümde uzanmış bana bakıyor gece renkli bir karanfil..
susuşların hükmediyor yitirilmiş aşk sonrası umutlarıma..
esaret gibi boylu boyunca uzanıyor ölüm...
bastığın topraktan feryat fışkırıyor bana dair..
avuçladığın güller kuruyor..
başını okşadığın çocuklar birer hayal gibi.. yok oluyor..
Bilmezmisin ki sevgili..
Bir kelebeğin kalbini parmaklarının arasında tarumar ettin..
ve bilmezmisin ki
kelebeklerin ömrünün bir aşk şarkısı kadar uzun olmadığını..
yitirdin bana dair ne varsa içinde.. durgun sularda bıraktın beni..
oysa ki denizlerinde senin adına batmayı seçmiştim..
ve en antik kentlerinde çürütmeyi bu çehreyi...
ne okyanuslarında gemi batırdım nede dağlarına kar yağdırdım..
ihanet olmadı ..yalan olmadı aşk adına..
yol yorgunu.. sevda kaçağı..
sensizliğin mecnunu olmus firari bir öykü benimkisi..
tüm yitirilmişlerin adına..
Göğsümde yorgun bir ölüm taşıyorum...şimdi..
sahillerinde uyuya kaldığım masum gülüşlerin ardına sığınarak..
hüznüme ortak olan balıklara yem ediyorum kentimi..
kentim sensiz ve soğuk..
Yürüdüğüm kaldırımlar yabancı gözlerle bakıyor adımlarıma..
tek başına tutsak kaldığım bu Asi şehir..
En ağır havasını işliyor ciğerlerime..
sus..
sus artık ve nefes alma.. ben geçerken sokaklarından soluğunu durdur..
alıp verdiğin her nefes ..ciğerlerime karısıyor..
seni soluyorum taa içime.. en ücra köşesine kalbimin..
ve tekrar sen doluyorsun benliğime..
Sen nefes aldıkça ben soluyorum..
Soğuyorum.. ve bitiyorum..
göğsümde yorgun bir ölüm taşıyorum..
ve düşlüyorum onulmaz bir hayali...
her sey aslında sen.. baktığım deniz.. kokladığım çiçek.. ve fırlattığım taş..
baktığım tüm gözlerde seni aradım..
Şimdi soruyorlar bana.. niçin göz bebeklerine işlemiş hüzün..
Sesin neden buğulu.. mısraların neden kan revan içinde.....
Ama kimseler bilmez...bilemez...
Ateşten gelmişim ben !!
Senden Geçmişim..
Kor olmuşum...
Nemrudun ateşinde ki İbrahim..
Kuyudaki Yusuf..
Kızıl denizde ki Musa..
Benim işte aşk adına çöle düşen divane..
Benim işte..ben...!!
yırtık ayakkabısıyla ...
kilometreleri sen için hiç eden..
kimselerin bilmediği.. yalnızlığının mahkumu..
asi ve mavi bir türkünün müdavimi...
göğsünde yorgun bir ölüm taşıyan..
ateşten gelenim Ben..
hayallerden bozma bir yarını düşlüyorum..
dünlerimde sen varsın ..
yâr..
beni sabahsız bıraktın gecelerin eşiğine..
Güneş artık hüznü haber salıyor kentime..
akrep ve yelkovan ömrümden seni çalıyor..
ama yinede bitmiyorsun.. gitmiyorsun..
her anım yalnızlık acı ve seninle dolu..
yorgun bir ölüm bu artık beklediğim..
her köşe başında..
her durakta.. her otobüste..
ve bana bakan tüm çehrelerde aradığım o ; yorgun ölüm..
artık dönmeyeceğini biliyorum...
ve yine sus diyorum..
bit diyorum..
dur diyorum..
gitme ve kal diyorum..
gittiğini bile bile bekliyorum..
resimlerine bakıyorum her gece...
'' hala koynumda Resmin '' türküsünü senin için söylüyorum..
off.. sevdiğim.. sevdiceğim.. aşk-ı kübram..
Narındayım.. yanıyorum sana.. senden gayri bilen yok..
senden başka ilaç yok..
senin için kelimeler biriktiriyorum..
önce gözlerin'e gümüş.. diyorum..
ve ardından hasret.. kahreden mevsim.. bahar..
ölmeliyim bu baharda ..
koşar adım hemde..
haydi bir uçurum seç bana..
Mayısı görmemeliyim.. bilmemeliyim...
sokağından geçmemeli..suyundan içmemeliyim bu kentin.
içinde onca yaşanılan sen varken..
ğöğsümdeki o yorgun ölümle..
Gitmeliyim...
gitmeliyim..
sen uykuda iken ben rüyalarından bile gitmeliyim..
www.medineweb.net