[İBRAHİM İNECİK]

Ya Rahman... Ya Rahim..../İbrahim İnecik

Yalnızlığıma derman ararken çıkmaz bir sokakta..
Zamansız bir ayrılığa yakalandım..
Ayaklarım takıldı isyan şiirlerine..
Titredim.. kesildi takatim..
Ve Düştüm..
Ararken benliğimi hicaz çöllerinin kavurucu kumlarında..
Susayıp aşk’a ;
vardığımda Mekke’ye..
Hira’daydın sen..
Cebrail Gelmiş..
Oku demiş Sana..
Oku

Yaratan Rabbinin adıyla oku!
- O, insanı bir alekadan yarattı.
- Oku! Rabbin sonsuz kerem sahibidir.
- O Rab ki kalemle yazmayı öğretti.
- İnsana bilmediği şeyleri öğretti.
- Hayır! Doğrusu (kâfir) insan azgınlık eder.
- Kendisini muhtaç olmadığını; zannettiği için.
- Muhakkak ki dönüş mutlaka Rabbinedir.

Sadakallahul Azim…

Dedi ve gitti Cebrail..

Hira o koca dağbaşı yalnızlığına sığmaz oldu..
Ürperdin..
Mekke’nin sokaklarında ;tenin nurlanmış..
Gözlerin cennet ufuklarını gözler bir halde
Yolda ilerlerken gök yüzünden bir ses "Ya Muhammed. Sen Allah'ın elçisisin, Ben de Cibril'im" dediğini duydun..
Korku telaş ve şaşkınlık içinde evine vardın o mubarek hanene…
hz Hatice açtı kapıyı..
Örtün beni ..
Örtün diye seslendin..
sonra gördüklerini Hz. Hatice'ye anlattın,
kendimden korkuyorum dedin..
Hz Hatice.. o mubarek Kadın.. can yoldaşın.. şırdaşın..
"Öyle deme. Dedi…
Öyle deme..
Allah'a yemin ederim ki, Rabbim hiç bir zaman seni utandırmaz. Çünkü sen , akrabanı gözetirsin. İşini görmekten âciz kimselerin ;ağırlıklarını yüklenirsin,
Fakire verir, kimsenin kazandıramayacağını kazandırırsın.
Misâfiri ağırlarsın. Hak yolunda zuhûr eden olaylarda halka yardım edersin..
Dedi.. ve sustun..
Sonra Varaka bin nefel ‘e gittiniz …
Gönlünü ferahlattı..o mubarek ihtiyar..
"Müjde sana yâ Muhammed, Allah'a yemin ederim ki sen Hz. İsâ'nın haber verdiği son Peygambersin…
Her sey durmuştu sanki o an..
Zaman akmıyor.. rüzgar esmiyor.. yıldızlar bir garip..
Ve ay sebat etmiş bir halde..
Geceye gülümsüyor…
Bu gece
Bu gece
Kadir gecesi..
Peygamberim…
Hoş geldin…
Hoş Geldin Kur’an..
Hoş geldin gönlümün sığıınağı..

Ya Rahman… ya rahim…



\\\\\\\

İnnâ enzelnâhü fî leyletil kadr
Ve mâ edrâke mâ leyletül kadr
Leyletül kadri hayrum min elfi şehr
Tenezzelül melâiketü ver rûhu fîhâ bi izni rabbihim min külli emr
Selâmün hiye hattâ matleıl fecr


Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla Doğrusu Biz, onu Kadr gecesinde indirdik Kadr gecesinin ne olduğunu bilir misin sen? Kadr gecesi; bin aydan daha hayırlıdır Melekler ve Rûh, o gece Rablarının izniyle her iş için iner de iner O, tanyeri ağarıncaya kadar bir selâmettir

….*******







[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]