[BEDİİ HAMİT]

Kuran ayetleri üzerinde yaptığım çalışmalardan çıkardığım sonuç şu:

Kuranda İki çeşit şirk veya Allaha ortak koşma var.

1- Allahı kabullenirken , (Allah inancı ile birlikte ona eş ve ortakların koşulması )
2- Allah inancı olmaksızın (Allahı inkar edip ,kabullenmeyip redederken onun dışında ) ilah edinme durumuyla da
Ateistlerin şirki de bu sınıfa girer.

Ateistler de şirk kavramı üzerine iseler , yeryüzünde şirke bulaşmamış hiçbir inkarcı yok demektir. (Kafirler de dahil )

Kâfirler, Allah’a yalnızca Allah olarak çağrıldıkları vakit bunu küfrederler, ama Allah’a ortaklar koşulursa tasdik ederler.
MUMİN 12- Onlara "Bu duruma düşmenizin sebebi şudur: Tek Allah'a çağrıldığınız zaman inkar ederdiniz. O'na ortak koşulunca inanırdınız. Artık hüküm yüce ve büyük Allah'ındır."

Kâfirler, taptıkları ilahları Allah’a denk tutan kimselerdir.
ENAM 1- Hamd, gökleri ve yeri yaratan, karanlıkları ve aydınlığı yoktan var eden Allah'a mahsustur. Durum böyleyken kafirler, bu yaratıkları Rabblerine denk tutuyorlar.

O halde Allahı her inkar eden kişi öncelikle kendi nefsini Allaha ortak koşmuş oluyor.

Dolayısıyla kafiri ile ateisti ile her inkar eden kişi Allaha şirk koşmaktadırlar.

Kuranda şirk kavramı o kadar geniş bir kavram ki,

Allahı, Allahın dinini, Allahın emirlerini her inkar eden kişi kendi nefsini Allaha ortak koşmuş olmakla günahların en büyüğü şirk günahını işlemiştir. Ve bundan dolayı şirk Allah nazarında katmerli günah, günahların en büyüğü ve hiç affedilmeyecek günahtır.

Aslında biz her günah işlediğimizde nefsimizin arzularına uyan kişiler olarak , tevbe edilmediğinde, Günahkar, günahta israrcı tutumunu sürdürürse yavaş yavaş şirk bataklığına saplanır.

Günahlar da israrcı bir tutum sergilemek, inatla günah işlemeyi terketmemek, bile bile, isteyerek günah işlemeye devam etmek,

Nefisi Allah ortak koşma değil ise nedir ?

İşte nefsini ilah edinenin durumu.
Allah yerine nefsine tapanlar günahların en büyüğü şirk üzerine değil midir. ?

Şeytan da Allah isyan ederek ,kendi nefsini ilah edinmemiş miydi ? ve Allaha karşı gelerek , bu tutumundan vazgeçmeyerek ( Tevbe etmemiş ) ve hala nefsini ilah edinmeye devam etmiştir.

Nefs kavramı,türkçede kullandığımız ben kavramının karşılığıdır.. Kuranda Kendisine tabi olunan heva ( nefs ), ilah olarak isimlendirilmiştir

Nefis durmaksızın verdiği telkinlerle insanları doğru yoldan uzaklaştırmaya ve onları felakete sürüklemeye çalışır. Kuran'da nefsin bu özelliği şöyle açıklanır.

Casiye Suresi, 23: Şimdi sen, kendi hevasını ilah edinen ve Allah'ın bir ilim üzere kendisini saptırdığı, kulağını ve kalbini mühürlediği ve gözü üstüne bir perde çektiği kimseyi gördün mü? Artık Allah'tan sonra ona kim hidayet verecektir? Siz yine de öğüt alıp-düşünmüyor musunuz?

Furkan Suresi, 43-44 :Kendi istek ve tutkularını (hevasını) ilah edineni gördün mü? Şimdi ona karşı sen mi vekil olacaksın? Yoksa sen, onların çoğunu (söz) işitir ya da aklını kullanır mı sayıyorsun? Onlar, ancak hayvanlar gibidirler; hayır, onlar yol bakımından daha şaşkın (ve aşağı) dırlar.

Şems Suresi, 7-10: Nefse ve ona 'bir düzen içinde biçim verene', sonra ona fücurunu (sınır tanımaz günah ve kötülüğünü) ve ondan sakınmayı ilham edene (andolsun). Onu arındırıp-temizleyen gerçekten felah bulmuştur. Ve onu (isyanla, günahla, bozulmalarla) örtüp-saran da elbette yıkıma uğramıştır.

Kuran'da insanlara bildirilen, kötülüğün iki ana kaynağı vardır. Bunlardan biri her insanın içinde bulunan ve kendisine sürekli olarak kötülüğü emreden "nefis" tir. Nefis durmaksızın verdiği telkinlerle insanları doğru yoldan uzaklaştırmaya ve onları felakete sürüklemeye çalışır. Kuran'da nefsin bu özelliği şöyle bildirilmektedir:

Yusuf Suresi, 53"(Yine de) Ben nefsimi temize çıkaramam. Çünkü gerçekten nefis, Rabbimin kendisini esirgediği dışında- var gücüyle kötülüğü emredendir..."

Yeryüzünde Allah’tan başka ilah olarak edinilen ilahların en kötüsü kendisine tabi olunan hevadır
.
Hz. Ebu Hûreyre'den rivayet olunan bir hadis-i şerifte Hz. Peygamber (s.a.s.) şöyle buyurmuşlardır: "Allah'tan başka kendilerine ibadet olunan sahte ilahların, Allah yanında en kötüsü, kişinin hevâsıdır."

Nefsin destekçisi olan ve insanlara kötülüğü ve çirkin davranışları emretmekle görevli olan bir diğer varlık ise "şeytan" dır. Kuran'da şeytanın insanları yalnızca kötülüğe çağırdığı şöyle haber verilmiştir:

Bakara Suresi, 169: O ( Şeytan ), size yalnızca, kötülüğü, çirkin-hayasızlığı ve Allah'a karşı bilmediğiniz şeyleri söylemenizi emreder.

Nasıl ki, nefse tapıp, nefsi ilah edinme ayetler ile sabit ise Şeytana da tapılır ve ilah edilir.!

Meryem 42-45: Doğrusu sana gelmeyen bir ilim bana geldi. O halde bana uy da, seni doğru bir yola eriştireyim. Babacığım! Şeytana tapma, çünkü şeytan Rahman (olan Allah)a asi oldu. Babacığım! Doğrusu ben korkarım ki, sana Rahman’dan bir azab dokunur da şeytana arkadaş olursun."
Diyerek onu şirkten uzaklaştırmaya çalışıyordu.

İnsan İster Nefsini ilah edisin ,İster Şeytana tapsın

Sonuç: Nefis ve şeytan ikilisi insanı kötülüğe sürükleyebilmek için hayatının son anına kadar ona karşı mücadele edeceklerdir.

Nefsini ilah edinenler aynı zamanda şeytana tapanlardır. Şeytana tapanlar da nefsini ilah edinen kimselerdir. Nefsini ilah edinip, şeytana tapanlar şüphesiz Allaha şirk koşmaktadırlar. İşte Şeytan ve nefs ikilisi

Allah, kendisine ortak koşulmasını asla bağışlamaz; ondan başka günahları dilediği kimse için bağışlar. Kim Allah'a ortak koşarsa büsbütün sapıtmıştır.” (Nisa 116)