Hayırlı olsun mihrinaz aplanın duası kabul olmuş :):) kendisi fizanda herhalde gelemdi henüz :) şaka tabi taşınmak yorucudur mutlaka. Allah gönlüne göre versin Vasat. Kiralar çok yüksek. Eşin ev ararken vazgeçebilir sen acele etmesen yinede:) ev sahiplerine ne oldu böyle anlamak zor. uz/gn bazende kiracı delirtiyor. Allah anlayışlı insanlara denk getirisn buda benim duam olsun inşallah tutar:):)

Taşınmak kadar, sonrasında yerleşme kısmı da yorucudur evet; Rabbim Mihrinaz kardeşime kolaylıklar versin : ) cicekver

Benim için duanıza da amin diyorum kardeşim; Rabbim her daim iyilerle, hayırlı olanlarla karşılaştırsın cümlemizi. Hayat zaten zor, daha çok zorlaştıranlara değil de kolaylaştıranlara denk getirsin; cümlemiz için hayat boyu: amin ecmain diyorum : ) cicekver

Bu arada taşınmamız birkaç ayı bulabilir ancak iptali mümkün değil, çünkü huysuz ev sahibi teyzemiz 14 yılın ardından bizi kiracı olarak istemediğine karar verdi : ) Daha önce anlatmıştım, hayali sorunlar üreten bir teyzemiz. Oğlunu araya koymuş, oğlu iletti bize; ki oğlu Allah razı olsun kalmamız taraftarı ama annesi olduğu için bir şey diyemiyor. Keşke ev sahibimiz bu teyze değil de, doğrudan oğlu olsaydı; ama işte, maalesef : )

Hep derim, yine diyorum: Rabbim akıl nimetinden mahrum kılmadan alsın emanetlerimizi. Uzun yaşamak istiyoruz ama bu şartlarda olunca kısa olması daha çok mutlu eder doğrusu. Bir de ele avuca düşmeden... Bir dua vardı bu durumlar için: "3 gün yatak, 4. gün toprak" istenirdi; aynen öyle.

Bu arada bunu ilk duyduğum zamanlar: "neden 3 gün yatak istenir ki, doğruca ölelim işte" derdim. Ama zamanla gördüm ki: böyle ölümler yakınlar için bir şok etkisi oluşturuyor; şu an anlıyorum. Sadece kendimizi değil, yakınlarımızı da düşünerek edilmiş bir dua belli ki...

Rabbim hayırlı ölümler versin diyorum son olarak. Dünyada kimseye yük olmaksızın, dünyada ve ahirette rezil rüsvay olmaksızın... Sonumuz hayırlı olsun; hem ölümümüzle, hem de varacağımız yerle; amin ecmain diyeyim hepimiz için cicekver

Pazar sürprizi sana=)

Mantıksal olarak:

Çocuk giyim, tuhafiye veya hediyelik eşya buraya uyar; ama manevi olarak "kitapçı" diyorum : ) Hem yakında kafe de var, çıkışta uğramak için çok hoş : )cicekver

Bu arada kitapçıyla hediyelik eşya birleştirilebilir sanırım; bir yanda kitaplar, diğer yanda sevimli objeler cicekver Kurduğum hayallerden biri olur kendileri : ) Kurduğum ama yanından bile geçemediğim hayallerden : )

Tekrardan selamlar sayın misafirimiz. Editörlerim bol soru ve ikramlarla sizi hoş etmeye gayret etmişler. Nasılsınız efenim?

Bendeniz yerleştim elhamdülillah kahvemi aldım ay bitmeden seni ziyarete geldimc* Bizde sohbet ayla, misafirlikle sınırlı değil elbetc*

Allah kolaylaştırsin senin taşınmanı da...
Taşınmak, yerleşmek neyse de başkasının pisliğini temizlemek, ev şöyle bir bakınca güzel görünürken içine girince giderler, lavobolar, bozuk çeşmeler, akarı, kokarı canına tak ediyor adamın.

Eşyalarım en az 10-15 senelik ve ata vere döke demirbaş eşyalar ve bol kitap taşıyoruz. Eşime tehditim büyük oldu. "Bir daha ki taşınmada (kesin tasınıcam:) ) çantamı alır çıkarım haberin olsun." dedim. Kabul etti sağolsun. "Söz bi dahakine eşyalara el sürdürmem, ev almadan taşınmam 10 ila 15 yıla" dedigülümseyen000
Ben yine ikna oldum:) Hep ikna oluyorum :) Kiracı isen gözünü kapatıyorsun muhterem Vasat. Ev sahibine mi komşuya mı, iyi bir eve mi, nezih bir muhite mi denk gelesin dersen hepsi derim:) Çocuk büyütürken hep okullar bazlı yerleşim aradık. Komşuluk olmasa da çocuklar için iyi oldu. Ev iyi olmasa da komşuluk iyi muhitim, okullara mesafem güzel diyorsun her türlü şükretmeye sebep buluyorsun. Allah bu ev sahibini de muhitini de aratmasın. En önemlisi o.

Koli lazımmı göndereyim mi?.)))

Ve aleykum selamu ve rahmetullah Mihrinaz kardeşim, elhamdülillah iyiyim, en az 2 aydan önce taşınmayacağımızı öğrendiğimden beri ağırdan alıyorum işleri : ) Koli lazım mı, doğrusu muhakkak lazım olur ama ben işin o kısmını daha hiç düşünmedim : ) Ardımdan konuşulmasın diye, evi en iyi şekilde bırakmak üzere bakım yapıyorum; ki şu an en büyük projem: yoğun güneşten sararmış yaklaşık 30 yıllık pimapeni beyazlatmak : ) Önceki seneler çok yöntem denemiştim, işe yaramamıştı. En son ince zımpara ile ısrarla zımparalamayı denemiştim ve alttaki beyaz tabakaya ulaşmıştım : ) Elhamdülillah evdeki tüm pencereler bu işlemden geçmişti ama "Sona kalan dona kalır." hesabı mutfak penceresi ve iki kapısının bakımını tamamlamamıştım. Her halükârda bu haliyle bile oturduğum zamankinden çok iyiydi ama ev sahibi eskisini bilmez, sonrasına bakar : ) Şu an pencere bitti, 2 kapı da %80 oranında iyi durumda. Günde 1 saat ovalama ile, 2-3 güne bu iş biter sanırım : ) Bu arada eşim ev sahibine kızgın ve yaptığım işe karşı ama ben kabul etmiyorum; oturduğum hal nasıl olursa olsun, bıraktığım hal beni temsil eder nitekim : )

Ardından paspas sudaki kireç yüzünden zamanla kararan mozaiklere küçük bir dokunuş (eski tarz, taş); sonrası klasik kolileme vb; en sevdiğim kısım : )cicekver

Bu arada eğer taşınacağımız evin boyası iyi durumdaysa, kalan işler -eşim tesisatçı olduğu için- inşaAllah kolay olacaktır diye umuyorum. Yine de Rabbim hesap etmediğimiz yerlerden zorluklar vermesin; evin iyisini, komşunun muhitin iyisini, her daim en hayırlısını nasip eylesin cümleten; amin ecmain diyeyim cicekver

Bu arada size de çok geçmişler olsun Mihrinaz kardeşim, Rabbim sağlıkla huzurla oturabilmeyi nasip eylesin : ) Ve Allah'ın izniyle sonraki taşınmanızın kendi evinize olmasını nasip eylesin; o da sağlıkla, huzurla, amiiinn : )cicekver

Dualarınız için de cümleten amin ecmaincicekver

Kendine yapma bu zulmü çıkmayan sararmış kararmış lekeleri bırak kalsın. Yeni yerleşim yerine enerjin kalsın :) Bende öyle düşünürüm cam silmem ama bana ait kir, toz, malzeme asla bırakmam, birakandan da hoslanmıyorum. Allah razı olsun çocuklarım çok yardimciydi . Yükümü çok aldılar. Temizlik, yemek hazırlama, arabayla getir götür, yerleştirme ekip halinde yaptık. Herkes odasını yerleştirdi. Kızınında büyüyüp anne babasına destek olduğu zamanları görürsün inşallahc*

Kolileme işini bende çok severim yıka temizle koy. Fazlalıkları, gereksizleri geri dönüşüme at çok iyi geliyor)) Koli konusu tam bir kaostu bizde. Şehrin dönüşümcüleri dediğim kağıt, plastik toplayıcıları şehirde koli birakmamıslar)) küçük küçük kolilerle toplandim. Nakliyeciler biraz söylenerek üç beş taşıdılar.))

Evi temiz birakıcam diye heder etme kendini. Kiracısın ve huysuz bir ev sahibin var arkandan mutlaka konuşacak bişey bulacaktır. Allah ıslah etsin.

Müsadenle bende iki soru sorarak karşılıklı hasbihal etmek isterim.

1. Gazze gerçeği önümüzde. İktidarlar ve yönetimler kınama yarışı yaparken, dilleriyle Filistin'den yana yaptıkları ihracat ve ticaretle İsrail'den yana ikiyüzlü tavırlarının yanında; bizlerin evlerimizde yaptığımız boykotu gereksiz ve küçük görüyor musun?

2. Başörtülü kızlarımızın son yıllarda artarak açılma sebebini neye bağlıyorsun. Özellikle imam hatipli , imam, hafız, çarşaflı ayrımı yapılmaksızın dindar ailelerin kızlarının baş açmakla kalmayıp cesur açılma ve teshirciliği hakkında ne düşünüyorsun. Açılan başını açmıyor artık. Krop, tayt, mini etek, şort , askılı gibi aşırılıkla bunu yapmalarına ne diyorsun? Üniversiteli olmak, çalışma hayatına atılmalarının bunda etkisi varmı?
c*

Amiinnn. Ev sahibinin ardımdan konuşacağı bir şeyde benim sorumluluğum gibi görünen bir şey olmasın da, dilediğini konuşsun : ) Günah dökme babından güler geçerim cicekver

Bu arada yeni eve de enerji kalır inşaAllah, çünkü her gün günlük işlerin yanısıra 1 saat kadar vakit ayırıyorum. Bir günde bitirmeye kalksam, imkânı yok bitmez : ) Bir de inşaAllah taşınınca yeni evin içinde olacağımız için, günden güne ne sorunu varsa parça parça yaparız. Bu evi arkamızda bıraktıktan sonra ise, geri dönüp müdahele imkânımız kalmayacak. Ve cidden içim rahat etmez, çünkü diğer pencereleri önceden aklayıp paklamıştım, ve onlar parladıkça bunların eskiliği göze batar hale geldi. Yani belki en başından beri hiç birine dokunmasaydım, dolayısıyla kıyaslayacak beyaz pencereler olmasaydı dikkat çekmezdi. Ama an itibari ile bu geri kalanlar beyazlatma işlemi görmediği için dikkat çekiyor ve biliyorum bu benden bilinecek : ) Bu yüzden henüz evdeyken full bakım cicekver

Bu arada kolileme ve temizlik kısmında inşaAllah benim kız yardım eder diye umud ediyorum, ki kendi odası için hiç yardım istemiyor, baştan sona kendi yapacakmış : ) Bu taşınma benim için 9. taşınma olacak ama kızım için ilk ve değişiklik için o da benim kadar heyecanlı : )

Ve inşaAllah uygun ebatlarda koli bulabiliriz, ve bol bol gazete vb. : )

Hayali bile güzel; sanki taşınmak için doğmuş gibiyim ve cidden mutlu ediyor. Ama sanki mutlu eden yeni bir ev değil de, yeni insanların iyi olacağı umudu gibi : ) Bundan bir önceki evden de üst kattaki komşunun verdiği rahatsızlıklar yüzünden çıkmıştık. Buradan umutluyduk ama maalesef insanların alnında karakter bilgileri yazmıyor. Bir umut sonraki iyi olur diyelim ama o da olmazsa, "Son durak iyi olsun". diye avunur muyuz artık, bilmiyorum ama tahminen öyle olur gibi. Ki gerçekten de esasen bundan önemlisi de yok, nice acılar sadece bununla çekilebilir oluyor cicekver

*Rabbim son durağımızı hayırlı kılsın dilerim cümleten, amiiinnn...*

1. Bu boykotları "tarafını belli etme, zalime hiçbir şekilde destek olmama" niyetinden ötürü "imanı koruyan" bir duruş olarak önemli görüyorum. Ancak elimizden gelen tek şeyin bu olduğunun sanılması, bununla yetinmek... İşte bu yanlış. Eğer bizler Müslüman isek: bir zalim bir Müslümana zulm ederken oturup izlenilir mi? Hayır. Peki ne yapılır? Hadise göre kim bir kötülüğü görürse: Gücü yeten el ile, gücü yeten dil ile, o da olmazsa buğz ile... Bizim el ile mucadeleye gücümüz yok muydu? Ülke olarak diyorum, yok muydu? Vardı... Ancak laiklik...

İşte halkın bu sorunu konuşmasını taa sürecin en başından beri bekliyorum ama yüzlerce, hatta binlerce gönderi içinden bu soruna değinen bir avuç insan gördüm. Yürüyüşler düzenleniyor ama nerenin önünde? Yurt dışı ülkelerin konsoloslukları önünde. Oysa ki bize kendi devletimizin hareketi lazım, biz kendi ülkemizin hareketine muhtacız.

2. İman etmemiş olmaları. Anne-babalarının dindar olmalarının bir önemi yok, evlatlarına gerçek anlamda dini öğretmemiş ve tebliğ yapılmamış. Okullarda, imam hatip bile olsa gerçek anlamda dini eğitim verilmiyor. Peki ne veriliyor? Din "kültürü" dersi o, kültür. Din, bir inanç olarak değil, kültür olarak ele alınıp öğretiliyor ve oldukça yüzeysel. Ve iyi kötü dersler işleniyor, hiç yoktan iyi ama çocuklar dersi dinliyor mu ki öğrenmiş olalar? Anlatmak yetmez, anlaşıldığından emin olmak lazım. Din bu, akılda cevaplanmamış bir soru kalsa, ardınca...

Kısaca, okulda gerçek bir dini eğitim yok. Evde de yok, çünkü aileler çocuklarının nasılsa okulda eğitim gördüğünü sandığı için gayet rahat ve mutlular. Kısaca bu gençler komple eğitimsiz ve şunu söyleyeyim: Bir aile, çocuğunu Müslüman olarak yetiştirir ancak çocuk ergenliğe girince kendi amel defteri açılır değil mi? Sadece amel defteri mi? Çocuk inanıp inanmama konusunda da bağımsızdır artık.

Ve günümüzde çocuklar, ergenlik yaşına ulaşma ile birlikte çocukluktaki bilgileri sorgulamaya başlıyor. Okulda, nette arkadaşlarıyla bu konuları konuşuyorlar ve malum ateistlik, deistlik vs moda. Ve bu tür şeyler havalı da. Henüz dinen doğru dürüst bilgisi olmayan çocuklar, bu havalı şeylerle karşılaşınca ne oluyor dersiniz? Ergenler için akran etkisi çok büyüktür, tabi ki de o yola çekiliyorlar.

"Bunu ne durdurabilirdi?" derseniz:

Ailenin arkadaşça, en samimi şekilde dini tebliği. Ve ergenliğe girdiğinde ona din olarak İslamı nasıl bulduğunun, yani fikrinin sorulması. Baskıyla değil, açıklamalar eşliğinde aklındaki soruları ebeveynlerin bilip çözümlerini sunması. Nefs denilen şey çok tehlikelidir ve şeytanla işbirliği halindeki nefs ise daha da tehlikeli. Ergenler amel defterleri ilk açıldığında ilk kez gerçek anlamda bu ikisi ile sınanıyor ama tecrübeleri, bilgileri bu ikisiyle başetmek için yetersiz. Ebeveynlere çok iş var. Dışarda ne duyuyorsak, bilin ki kendi çocuğumuz da bunları düşünmüştür. Ama, ne cevap vermiştir? Bunları bilmek zorundayız ve asla, ama asla zorla değil; samimiyetle ve dinde zorlama yoktur ayetini hatırlayarak. Aksi halde, baskı kaçırır. Yalanlar ortaya çıkar, sırlar vs derken, bir bakmışız 1-2 adımla girilen bozuk yolda öylece kalınmamış, her geçen gün gittikçe kaymış ve her geçen gün aileye karşı daha cüretkâr olunmuş. Bu hale gelmiş bir kalbi, Allah'tan başka kim düzeltebilir ki?

Kısaca, iş o ki: bu raddeye varmadan ilgilenmek gerek. Küçükken öğrettik sanılan her şey birer ezberden ibaret, onlara iman etmiş falan değiller; sadece bir kayıt cihazı gibi öğrendiklerini bize geri okuyorlar. İman yaşı, ergenliğe girişle başlar. Çocuk tarafını o zaman seçer ve çocuk küçükken ezber yaptığı çoğu şeyi hatırlamaz bile. Bu yaşlar, işte bu yaşlar çok önemli. İmanın şekillendiği, karakterin oluştuğu, yolların çizildiği yaşlar bu yaşlar ve anne-babaların asıl görevi tam bu yaşlarda başlıyor. Kendi çocuğumuza dini asıl tanıtma yaşı, işte bu yaşlar...

Güncel: Esasen ilk belirtiler 10 yaş civarı başlıyor. Bunun net zamanı belki verilemez ama "kendi kendine karar vermenin ilk görüldüğü yaşlar" dersek, en doğrusu olur. Bu aşamadan sonra iş çocukluktan çıkıyor demektir. Bu ne demek? Artık karşınızda kendi aklı olan bir küçük birey var. Onu küçükken olduğu gibi baskılayarak durduramazsınız. Ancak artısıyla, eksisiyle her şeyi açıklayıp, ikna etme yolunu tutarak ilerleyebilirsiniz. Bizler nasıl ki ikna olmadan bir yola girmiyoruz, onlar da artık öyle. Ama işin kötü tarafı şu ki: işte henüz çok toylar ve bunun hiç farkında bile değiller. Öğrenecekler, tek tek ve her şeyi en baştan. Çocukluk çağı ezberlerinin üzerinden tek tek geçmeye hazır olunmalı cicekver